Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja Apostoła w Cegłowie

Kościół świętego Jana Chrzciciela i świętego Andrzeja Apostoła w Cegłowierzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu mińskiego-Narodzenia NMP diecezji warszawsko-praskiej.

Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja Apostoła
1/89 z dnia 5.11.1957 oraz 25.02.2004[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Cegłów

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja Apostoła

Wezwanie

św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja Apostoła

Położenie na mapie Cegłowa
Mapa konturowa Cegłowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja Apostoła”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja Apostoła”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja Apostoła”
Położenie na mapie powiatu mińskiego
Mapa konturowa powiatu mińskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja Apostoła”
Położenie na mapie gminy Cegłów
Mapa konturowa gminy Cegłów, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Andrzeja Apostoła”
Ziemia52°08′50,01″N 21°44′10,73″E/52,147225 21,736314

Historia edytuj

Murowana świątynia została wzniesiona w połowie XVI wieku na miejscu drewnianej budowli. W 1. połowie XVII stulecia (w latach 1603-1629) na prośbę biskupa Wawrzyńca Goślickiego, została gruntownie odnowiona. W dniu 21 grudnia 1629 roku odrestaurowana budowla – razem z głównym ołtarzem, przekazanym przez kapitułę warszawską oraz trzema dzwonami – została poświęcona przez biskupa poznańskiego Macieja Łubieńskiego. W tym czasie świątynia otrzymała wezwanie św. Jana Chrzciciela i Andrzeja Apostoła i tak jest do tej pory. W XIX wieku i na początku XX wieku kościół był remontowany. W latach 1827-1866 w świątyni zostało przebudowane prezbiterium i został wzniesiony portal wejściowy do zakrystii. W 1862 roku dach został gruntownie wyremontowany. Następnie zostały wymienione oblicowania ścian i został nadbudowany gzyms koronujący. Około 1914 roku zostało powiększone wejście do kościoła poprzez wybicie głównych drzwi od strony zachodniej i zostało zastąpione sklepienie w kruchcie stropem Kleina. W dwudziestoleciu międzywojennym, zanim miejscowość została zelektryfikowana, świątynia była oświetlana światłem elektrycznym w czasie świąt i większych uroczystości kościelnych. Prąd o napięciu 110 woltów dostarczany był z młyna motorowego napędzanego ropą.

Architektura i wyposażenie edytuj

 
Wnętrze świątyni

Jest to budowla murowana, wzniesiona z cegły. Ściana wschodnia, szczyt prezbiterium oraz zakrystia są otynkowane. Na narożach znajdują się skarpy, wzniesiona na planie koła. Okna świątyni są zamknięte półkoliście i mieszczą się tylko w południowej ścianie. Kościół nie został wybudowany na fundamentach, tylko na głazach i kamieniach, przesypywanych ziemią. Do wyposażenia świątyni należą: późnogotycki tryptyk pochodzący z 1510 roku, wykonany przez Lazarusa, ucznia Wita Stwosza, cztery ołtarze reprezentujące styl barokowy, pochodzące z XIX wieku, ambona i chrzcielnica pochodzące z XVIII wieku, kropielnica wykonana z granitu, pochodząca z XVII wieku oraz drobne elementy wystroju i wyposażenia, pochodzące z XVII/XIX wieku[3].

Przypisy edytuj

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-11-05].
  2. Organy - Polskie Wirtualne Centrum Organowe [online], www.organy.pro [dostęp 2017-11-18].
  3. Parafia rzymskokatolicka. Gmina Biblioteka Publiczna w Cegłowie. [dostęp 2014-11-05]. (pol.).