Kościół św. Kazimierza Królewicza w Krakowie (ul. Reformacka)
Kościół św. Kazimierza Królewicza – rzymskokatolicki kościół konwentualny wraz z klasztorem reformatów znajdujący się w Krakowie na Starym Mieście przy ul. Reformackiej 2–4.
 A-87 z dnia 25 lutego 1931[1]
| |||||||||||||
| kościół klasztorny reformatów | |||||||||||||
 Kościół i klasztor, widoczny dzwonek za konających. | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Adres |
ul. Reformacka 4 | ||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia |
św. Kazimierza | ||||||||||||
| Sanktuarium św. Kazimierza |
od | ||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
4 marca | ||||||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||
| Cudowne wizerunki |
Wizerunek Pana Jezusa Miłosiernego | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa  | |||||||||||||
 50°03′53,6″N 19°56′10,7″E/50,064889 19,936306
| |||||||||||||
Historia edytuj
Reformaci przybyli do Polski w 1622, w Krakowie na przedmieściu Garbary osiedlili się w 1625. Kościół ukończono w 1640 dzięki ofiarności Zuzanny Amendówny, która przekazała w testamencie z 1644 także zachowany do dziś w ołtarzu bocznym słynący cudami obraz Madonny. Ten pierwszy kościół Reformatów spłonął w czasie potopu szwedzkiego.
W 1658 zakonnicy osiedlili się przy dzisiejszej ulicy Reformackiej w dworku podarowanym im przez Stanisława Warszyckiego kasztelana krakowskiego. W 1666 biskup sufragan Mikołaj Oborski poświęcił kamień węgielny pod obecną świątynię. Głównym dobroczyńcą kościoła i klasztoru był Franciszek Szembek starosta biecki i kasztelan kamieniecki. Konsekracji nowej barokowej świątyni dokonał w 1672 także bp Mikołaj Oborski.
Architektura, wyposażenie edytuj
W szczycie fasady trzy płytkie półkoliście zamknięte wnęki z barokowymi płaskorzeźbami świętych: Kazimierza królewicza, Antoniego i Piotra Alkantary. We wnętrzu kościoła późnobarokowe ołtarze pochodzące z lat 1745–1748. W ołtarzu głównym zgodnie z regułą zakonu reformatów umieszczany jest zawsze krucyfiks. Patron kościoła św. Kazimierz ma swój wizerunek w bocznym ołtarzu (pierwszym po lewej stronie) obraz ten powstał najprawdopodobniej w latach 1660–1670 i uważany jest za dzieło gdańskiego malarza Daniela Schultza. W latach późniejszych nad obrazami do ołtarzy bocznych pracowali: Michał Stachowicz malując wizerunek św. Katarzyny Aleksandryjskiej w 1800 oraz Wojciech Eljasz-Radzikowski w 1842 malując Wizję św.Antoniego oraz wizerunek św. Piotra z Alkantary. Malowidła na sklepieniu kościoła pochodzą z 1904 i są dziełem Aleksandra Mroczkowskiego.
W 1901 roku po prawej stronie nawy dobudowano kaplicę. W ołtarzu umieszczono najstarszy, zachowany jeszcze z pierwszego kościoła, obraz Pana Jezusa Miłosiernego.
Dzwonek edytuj
Na ścianie klasztoru zachował się dzwonek za konających (takimi dzwonkami dzwoniono, kiedy umierał ktoś bliski), zawieszony na drewnianej konstrukcji nakrytej daszkiem. Poniżej tablica z czarnego marmuru odnosząca się do fundacji dzwonka w 1750.
Krypty edytuj
W podziemiach kościoła znajdują się krypty w których pochowani są zmarli od 1672 r. W kryptach pochowano tysiąc osób – zakonników oraz osoby świeckie. W podziemiach znajduje się około 60 trumien. Kilka trumien przykrytych jest szklanymi wiekami zamontowanymi w latach 70. XX wieku.
Stacje drogi krzyżowej edytuj
Parcela po przeciwnej stronie ulicy Reformackiej przekazana zakonowi w 1735 używana była jako cmentarz. Mur oddzielający ten teren od ulicy został wzniesiony w 1863. Dzisiaj pozostały tutaj stacje drogi krzyżowej w formie kapliczek z głębokimi wnękami na obrazy. Obrazy Męki Pańskiej malował Michał Stachowicz w latach 1814–1816. Między stacjami wmurowane są tablice epitafijne z czarnego marmuru. Wśród nich jest tablica Małgorzaty z Kobylickich Stachowiczowej (zm. 1822), żony wspomnianego malarza Michała Stachowicza.
-
Wejście do kościoła -
Wnętrze -
Wnętrze widziane od strony ołtarza głównego -
Główny ołtarz -
Polichromie na sklepieniu wykonane przez Aleksandra Mroczkowskiego w 1904 roku -
Kaplica Pana Jezusa Miłosiernego -
Stacje drogi krzyżowej
,_4_Reformacka_street,_Old_Town,_Krakow,_Poland.jpg)
Przypisy edytuj
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
Bibliografia edytuj
- Katalog zabytków sztuki w Polsce, miasto Kraków, Kościoły i klasztory śródmieścia 2, pod redakcją Adama Bochnaka i Jana Samka, wyd. PAN, Warszawa 1978.
Linki zewnętrzne edytuj
- Podziemia klasztoru. ofm.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-23)].
- Organy
- Kościół i krypty – opis i zdjęcia. wawel.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-04)].