Wikipedia

Kościół św. Marii Magdaleny w Krakowie (Stare Miasto)

kościół w Krakowie
(Przekierowano z Kościół św. Marii Magdaleny w Krakowie (nieistniejący))

Kościół św. Marii Magdaleny – kościół wybudowany prawdopodobnie w XIII wieku w Krakowie, w obrębie Starego Miasta, w północnej części obecnego placu św. Marii Magdaleny. Zburzony w 1811 roku.

Kościół św. Marii Magdaleny w Krakowie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Marii Magdaleny

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marii Magdaleny w Krakowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marii Magdaleny w Krakowie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marii Magdaleny w Krakowie”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marii Magdaleny w Krakowie”
Ziemia50°03′24,6″N 19°56′16,4″E/50,056833 19,937889
Plac św. Marii Magdaleny, na pierwszym planie wyeksponowany zarys fundamentów dawnego kościoła św. Marii Magdaleny z ustawionym w jego miejscu pomnikiem Piotra Skargi

Historia edytuj

Kościół św. Marii Magdaleny wzniesiono najprawdopodobniej w pierwszej połowie XIII wieku[1], w centralnej części ówczesnej osady Okół stanowiącej podgrodzie Wawelu[2]. Według Marii Borowiejskiej-Birkenmajerowej miał stanowić jako kościół targowy centralny punkt pierwszej lokacji Krakowa[3]. Prawdopodobnie była to fundacja możnowładcza[1]. Na początku XV w. biskup krakowski Piotr Wysz powierzył patronat nad nim odnowionej Akademii Krakowskiej. Kościół padł ofiarą pożarów w 1455 i 1719. Po tym ostatnim stopniowo popadał w ruinę[2]. Austriacy zamknęli kościół, a jego wyposażenie sprzedali na licytację[4]. Sama świątynia została zburzona w 1811[2][1].

Pierwotna świątynia była późnoromańska, zbudowana z wapienia[2], potem być może gotycki[1]. Podczas badań archeologicznych odnaleziono zdobione płytki posadzkowe z tego okresu. Podczas przebudowy w pierwszej połowie XVII w. świątynię zbarokizowano. Według planów Krakowa z przełomu XVIII i XIX w. była budowlą orientowaną, jednonawową, z węższym prezbiterium zamkniętym prostą ścianą. Z opisów kościoła wynika, że wewnątrz znajdowały się trzy ołtarze, a nawa była dwuprzęsłowa. Nad wejściem znajdował się chór muzyczny. Od wschodu do prezbiterium dobudowana była zakrystia[2][1].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e Piwowarczyk 2002 ↓, s. 110–111.
  2. ↑ a b c d e Rożek 1983 ↓, s. 100–101.
  3. ↑ Borowiejska-Birkenmajerowa 1975 ↓, s. 74–76.
  4. ↑ Rederowa 1957 ↓, s. 103.

Bibliografia edytuj

  • Waldemar Komorowski, Kamila Follprecht: Rozwój urbanistyczno-architektonicznych Krakowa intra muros w czasach nowożytnych. W: Kraków. Nowe studia nad rozwojem miasta. red. Jerzy Wyrozumski. Kraków: Towarzystwo Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, 2007, s. 189–295, seria: Biblioteka Krakowska. 150. ISBN 978-83-89131-52-2.
  • Elżbieta Piwowarczyk. Romańskie kościoły przedlokacyjnej osady tzw. Okołu - wczesnośredniowieczne fundacje możnych w Krakowie. „Krakowskie Studia Małopolskie”. nr 6, s. 105–114, 2002. 
  • Michał Rożek. Nie istniejące kościoły Krakowa. „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej”. R. 33, s. 95–120, 1983. 
  • Maria Borowiejska-Birkenmajerowa: Kształt średniowiecznego Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1975.
  • Danuta Rederowa. Studia nad wewnętrznymi dziejami Krakowa porozbiorowego (1796-1809). Część I: Zagadnienia urbanistyczne. „Rocznik Krakowski”. t. 34, z. 2, s. 62–178, 1957. 

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Marii_Magdaleny_w_Krakowie_(Stare_Miasto)&oldid=68525946”