Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Przynotecku

Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej – katolicki kościół filialny znajdujący się w Przynotecku pod numerem 113 (gmina Stare Kurowo), w dolinie Noteci. Należy do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Trzebiczu[1].

Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Przynotecku
1124 z dnia 15.04.1964
kościół filialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Miejscowość

Przynotecko

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

MB Częstochowska

Położenie na mapie gminy Stare Kurowo
Mapa konturowa gminy Stare Kurowo, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Przynotecku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Przynotecku”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Przynotecku”
Położenie na mapie powiatu strzelecko-drezdeneckiego
Mapa konturowa powiatu strzelecko-drezdeneckiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Przynotecku”
Ziemia52°49′37,63″N 15°43′53,11″E/52,827119 15,731419
Wnętrze

Historia edytuj

Świątynia została zbudowana w północno-wschodniej części tej rozrzuconej wsi, na terenach pobagiennych[1], w 1718 lub 1728 dla protestanckich osadników zasiedlających dolinę Noteci już od 1621.

Po II wojnie światowej edytuj

Jako katolicką, świątynię poświęcono 21 października 1948[2] (wcześniej należała do ewangelickiej parafii w Gardzku, by w XVIII wieku stać się parafią samodzielną[1]). W 1980 została wymieniona stolarka okienna, a w 1984 obiekt na nowo otynkowano. W 2010 przeprowadzono gruntowną renowację z malowaniem i posadowiono nowy ołtarz główny[1].

Architektura edytuj

Korpus obiektu jest szchulcowy, a wieża od zachodu z muru pruskiego. Przy boku południowym dobudowana jest kruchta. Dachy kryte blachą: nad korpusem - trójspadowy, na wieży - czterospadowy, a nad dobudówkami - dwuspadowe[1]. Ekspozycja elewacji po wojnie została zmieniona - część kościoła otynkowano, podczas gdy wcześnie konstrukcja była wyeksponowana.

Otoczenie edytuj

Kościół otacza współczesne ogrodzenie[1]. Pierwotnie świątynia prawdopodobnie była bezwieżowa, a wieżę dostawiono później (części te są od siebie niezależne).

W zachodnim narożniku wydzielona jest po wojnie salka katechetyczna.

Przy kościele znajdują się pozostałości dawnego cmentarza ewangelickiego z licznymi nagrobkami, w tym dużymi grobowcami.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Parafia Trzebicz. [dostęp 2015-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-01)].
  2. Lubtur