Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Giżynie

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Giżynierzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Sułowie Wielkim (dekanat Góra wschód archidiecezji wrocławskiej).

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Giżynie
421/1-2/Wlkp/A z 30.06.1961[1]
kościół filialny
Ilustracja
widok od frontu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Giżyn

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Sułowie Wielkim

Wezwanie

Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

8 grudnia

Położenie na mapie gminy Bojanowo
Mapa konturowa gminy Bojanowo, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Giżynie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Giżynie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Giżynie”
Położenie na mapie powiatu rawickiego
Mapa konturowa powiatu rawickiego, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Giżynie”
Ziemia51°40′13,4″N 16°39′06,7″E/51,670389 16,651861

Jest to dawny zbór poewangelicki wzniesiony w 1652 roku. W 1927 roku świątynia została przebudowana (powstały wówczas nawy boczne). Kościół został przejęty przez kościół katolicki w 1945 roku. Podczas remontu w 1956 roku, zostały zdemontowane wewnętrzne boczne empory. Świątynia była restaurowana w 1966 roku. Kościół stanowi przykład tzw. świątyń ucieczkowych, budowanych na terenach wolności wyznaniowej – pograniczu śląsko – wielkopolskim.

Budowla jest drewniana, wybudowana została w konstrukcji zrębowej i szachulcowej. Świątynia jest orientowana, reprezentuje styl barokowy. Kościół jest trzynawowy, bazylikowy, posiada niższe nawy boczne, wybudowano go na niskiej podmurówce. Prezbiterium świątyni nie jest wydzielone z nawy, zamknięte jest trójbocznie. Z boku jest umieszczona zakrystia. Wieża jest nadbudowana nad frontową częścią nawy. Zwieńcza ją gontowy dach namiotowy. Od frontu kościoła znajduje się kruchta. Budowlę nakrywa dach jednokalenicowy, pokryty gontem. Wnętrze kościoła jest otynkowane. Strop płaski jest podparty 5 parami słupów, będących pozostałością po emporach. Chór muzyczny jest podparty dwoma słupami i charakteryzuje się prostą linią parapetu. Barokowy ołtarz główny powstał w 1743 roku i pochodzi z nieistniejącej świątyni w Czerninie. Krucyfiks został wykonany w 1817 roku[2].

Przypisy edytuj

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 198 [dostęp 2021-09-29].
  2. Giżyn. Kościoły drewniane w Polsce. [dostęp 2021-09-29]. (pol.).