Kościół Notre Dame de Clignacourt w Paryżu

Kościół Notre Dame de Clignancourtkościół katolicki w 18. dzielnicy Paryża, dawniej Notre Dame, pod obecną nazwą od czasu włączenia Clignancourt w obręb Paryża po wielkiej przebudowie.

Kościół Notre Dame de Clignacourt w Paryżu
Église Notre-Dame de Clignancourt
Ilustracja
Państwo

 Francja

Miejscowość

Paryż

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Najświętszej Marii Panny

Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Notre Dame de Clignacourt w Paryżu”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Notre Dame de Clignacourt w Paryżu”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Notre Dame de Clignacourt w Paryżu”
Ziemia48°53′35″N 2°20′42″E/48,893056 2,345000
Strona internetowa

Historia edytuj

Kościół został wzniesiony w połowie XIX wieku, w odpowiedzi na wyraźne potrzeby szybko rosnącej liczby mieszkańców wioski Clignancourt. Do tej pory należeli oni do parafii Saint Pierre de Montmartre i uczęszczanie do niewielkiego, położonego na wzgórzu kościoła stanowiło poważny problem.

Pierwszy kamień, pobłogosławiony przez arcybiskupa Paryża, pod nową świątynię położył Georges Haussmann 2 maja 1859 r. Energia mera Clignancourt Michel de Tretaigne'a pozwoliła na szybkie ukończenie prac: już w cztery lata później okazały, wzniesiony według projektu Lepeuxa kościół był gotowy[1]. W dużej mierze prace wsparła finansowo cesarzowa Eugenia, która opłaciła budowę ołtarzy bocznych. Jednak już w 1870 r. zbuntowani mieszkańcy Clignancourt, zamieszkanego w ogromnej mierze przez robotników, splądrowali, a następnie spalili kościół.

Dziś jego współgospodarzem jest wspólnota portugalska[2].

Architektura edytuj

Długość obiektu wynosi 99 metrów, szerokość 20 metrów, wysokość nawy – 33 metry. Wnętrze kościoła zdobią freski Emila Laffona oraz obrazy Romaina Cazesa. Kościół składa się z trzech naw (środkowa dwukrotnie wyższa od bocznych), transeptu oraz kaplicy Maryi Dziewicy. Fasada obiektu jest skromna. Wejście do kościoła wiedzie poprzez drzwi główne oraz dwa wejścia boczne, wszystkie ze skromnymi neorenesansowymi portalami. Centrum fasady stanowi neoromańska rozeta, znajdują się na niej dwa doryckie pilastry po obydwu jej stronach. Ponad prezbiterium wznosi się zwieńczona iglicą wieża[3].

Przypisy edytuj

  1. Kościół na stronach 18 okręgu paryskiego. [dostęp 2008-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-14)].
  2. Gmina portugalskojęzyczna. [dostęp 2012-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-29)].
  3. Opis kościoła na stronie parafii