Kościół Przemienienia Pańskiego i Matki Boskiej Częstochowskiej w Krynicy-Zdroju
Kościół Przemienienia Pańskiego i Matki Boskiej Częstochowskiej w Krynicy-Zdroju – rzymskokatolicki dawny kościół zdrojowy pw. Przemienienia Pańskiego i Matki Boskiej Częstochowskiej, wybudowany w 1863, znajdujący się w Krynicy-Zdroju.
A-413 z dnia 20.11.1972[1] | |||||||
kościół pomocniczy | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Miejscowość | |||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Parafia | |||||||
Wezwanie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Krynicy-Zdroju | |||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego | |||||||
Położenie na mapie gminy Krynica-Zdrój | |||||||
49°25′10,2″N 20°57′33,5″E/49,419500 20,959306 |
Do 1892 kościół zdrojowy, obecnie pełni funkcję kościoła pomocniczego. Świątynia leży na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.
Historia edytuj
W wyniku rozwoju Krynicy jako miejscowości uzdrowiskowej zaczęło napływać coraz więcej ludzi wyznania rzymskokatolickiego. Dla nich to i dla mieszkańców miasta wybudowano kościół w latach 1863-64 w parku na Dietlówce według projektu Feliksa Księżarskiego, architekta, który wsławił się budową Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Kościół ten, pw. Przemienienia Pańskiego, został konsekrowany przez ks. Józefa Emanuela Matuzińskiego, proboszcza ze Starego Sącza. Po wybudowaniu nowego kościoła w 1892 świątynia straciła na znaczeniu i została zamknięta. Dopiero na prośbę gości i kuracjuszy wznowiono odprawianie nabożeństw w soboty w okresie letnim. Kościół był kilkakrotnie remontowany w końcu XIX w. W 1991 pożar strawił kopułę, którą odbudowano w 1993.
Architektura i wyposażenie edytuj
Budowla nawiązuje do łacińskich wzorów barokowych oraz tradycji budownictwa cerkiewnego. Założenie oparto na rzucie ośmiokąta połączonego krzyżem greckim. Główną część stanowi obszerna nawa nakryta gontowym dachem kopulastym z latarnią. Do czterech boków nawy przylegają przybudówki, pełniące role: prezbiterium, kaplicy bocznej i dwóch krucht wejściowych. Na jednej z nich wieżyczka. Obiekt został zbudowany w konstrukcji zrębowej. Ściany oszalowano pionowo z listwowaniem.
Wewnątrz zastosowano stropy płaskie. Wyposażenie stanowią dwa ołtarze z przełomu XIX i XX w. z obrazami Przemienienia Pańskiego i Matki Boskiej Częstochowskiej oraz kilka współczesnych obrazów świętych.
Obok kościoła znajduje się drewniany krzyż z 1910, upamiętniający 500 rocznicę bitwy pod Grunwaldem.
-
Widok od strony frontowej
-
Elewacja zachodnia
-
Pomnik Wyszyńskiego
Przypisy edytuj
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2018-01-07] .
Bibliografia edytuj
- Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, ss. 133, 134 ISBN 83-89188-08-2
- Praca zbiorowa, Szlak Architektury Drewnianej Małopolska, Kraków 2010, ss. 233, 234 ISBN 978-83-60538-61-6