Kościół Przemienienia Pańskiego w Libiążu

Kościół Przemienienia Pańskiego – kościół parafialny obrządku rzymskokatolickiego w Libiążu.

Kościół Przemienienia Pańskiego
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Libiąż

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Przemienienia Pańskiego

Wezwanie

Przemienienia Pańskiego

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

św. Jana Pawła II, św. Faustyny Kowalskiej, św. Floriana

Położenie na mapie Libiąża
Mapa konturowa Libiąża, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie powiatu chrzanowskiego
Mapa konturowa powiatu chrzanowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie gminy Libiąż
Mapa konturowa gminy Libiąż, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego”
Ziemia50°05′59″N 19°18′32″E/50,099722 19,308889

Historia edytuj

Parafia rzymskokatolicka w dawnym Libiążu Wielkim została ufundowana przez hrabiego Wielopolskiego w 1735 r. Obecny kościół został wybudowany w latach 1904–1911 według projektu znanego polskiego architekta – Teodora Talowskiego, który był zwolennikiem stylów historycznych i specjalistą w opracowywaniu skrajnie romantycznych fasad. Kościół w Libiążu należy do jego ostatnich projektów (architekt zmarł w 1910 r.).

Wygląd kościoła edytuj

Murowany z palonej cegły, trójnawowy kościół z wieżą na osi został zbudowany na planie krzyża. Jest otoczony kamiennym murem. W roku 1987 został całkowicie odnowiony i pokryty tynkiem i płytami kamiennymi. Na wystrój wnętrza świątyni decydujący wpływ miał jej długoletni proboszcz, ks. Franciszek Pietrzykowski, z urodzenia krakowianin, który był zafascynowany niezwykłą urodą krakowskiego Kościoła Mariackiego. Ozdobna polichromia z 1930 r. z gwiazdami na suficie i bogatymi motywami roślinnymi na ścianach, ambona oraz ołtarz główny, przypominający dzieło Wita Stwosza, wprowadzają wyjątkową krakowską atmosferę.

Stojący w obszernym prezbiterium ołtarz główny w formie tryptyku powstał w 1910 r. Jego autorem jest krakowski rzeźbiarz Franciszek Styczeń. Wykonany w drewnie dębowym, polichromowany i bogato złocony ołtarz nawiązuje swą neogotycką formą i artystycznym rozplanowaniem do głównego ołtarza w krakowskim Kościele Mariackim, arcydzieła słynnego Wita Stwosza. Autorem obrazu w ołtarzu jest Walery Eljasz-Radzikowski.

Dzięki zaprojektowaniu wielu okien i witraży surowa architektura nawiązująca do tradycji gotyku została rozświetlona, a wnętrze wypełniło się ciepłem. Prezbiterium ozdabiają trzy witraże wykonane przez firmę Mayera z Monachium. Witraż po stronie Ewangelii przedstawia Narodzenie Pana Jezusa, po stronie przeciwnej – Zmartwychwstanie Pańskie, natomiast środkowy – scenę Zwiastowania.

 
Widok kościoła przed 1919