Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kościerzycach

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kościerzycachrzymskokatolicki kościół filialny. Świątynia należy do parafii Najświętszego Imienia Maryi w Czepielowicach w dekanacie Brzeg północ, archidiecezji wrocławskiej. 2 marca 1964 roku kościół został wpisany pod numerem 707/64 do rejestru zabytków nieruchomych województwa opolskiego[2].

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kościerzycach
707/64 z dnia 2 marca 1964[1]
Kościół filialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Kościerzyce

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Lubszy

Wezwanie

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia

Położenie na mapie gminy Lubsza
Mapa konturowa gminy Lubsza, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kościerzycach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kościerzycach”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kościerzycach”
Położenie na mapie powiatu brzeskiego
Mapa konturowa powiatu brzeskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kościerzycach”
Ziemia50°52′11,6″N 17°30′57,2″E/50,869889 17,515889

Świątynia leży na Szlaku Polichromii Brzeskich (Szlak Polichromii Brzeskich to największe skupisko tego typu malowideł w Polsce. Zdobią one ściany, stropy i sklepienia kościołów w 18 miejscowościach położonych w okolicach Brzegu)[3].

Historia kościoła edytuj

Kościół w Kościerzycach zbudowany został na przełomie XIV i XV wieku. Przebudowany został w XVI wieku. Pierwotnie nosił wezwanie św. Jerzego. Od 1535 do 1945 roku, z przerwą w latach 1701–1709, był kościołem protestanckim. Po II wojnie światowej został przekazany katolikom. Obecnie jest świątynią filialną parafii w Czepielowicach.

Architektura i wnętrze kościoła edytuj

Jest to świątynia murowana z cegły na kamiennym podmurowaniu z prostokątnym, zamkniętym ścianą prostą prezbiterium, do którego przylega czworoboczna wieża oraz zakrystia. Nawa kościoła jest szersza i wyższa od prezbiterium. Do niej dobudowane zostały prostokątne kruchty. Elewacja kościoła jest oskarpowana i nakryta dachem dwuspadowym z częścią dachową przechodzącą nad zakrystię. Wieża jest pięciokondygnacyjna, o murowanych dwóch dolnych kondygnacjach, a pozostałych w konstrukcji szkieletowej, wykonanych na przełomie XVII i XVIII wieku. Wieżę pokrywa dach namiotowy z lukarnami. Nawa i prezbiterium nakryte są sufitami z sieciową dekoracją stiukową imitującą żebrowanie, która została wykonana prawdopodobnie w XVI wieku. Na trzech ścianach nawy znajdują się drewniane empory wsparte na kolumnach. W tej części kościoła znajduje się barokowy prospekt organowy. Przy łuku tęczy, znajduje się przyścienna ambona, pochodząca z około 1700 roku, dekorowana figurami Ewangelistów oraz obrazem Chrystusa Błogosławiącego. Ponadto w kościele zachowały się:

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj