Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kościerzycach
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kościerzycach – rzymskokatolicki kościół filialny. Świątynia należy do parafii Najświętszego Imienia Maryi w Czepielowicach w dekanacie Brzeg północ, archidiecezji wrocławskiej. 2 marca 1964 roku kościół został wpisany pod numerem 707/64 do rejestru zabytków nieruchomych województwa opolskiego[2].
707/64 z dnia 2 marca 1964[1] | |||||||||||||
Kościół filialny | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Parafia | |||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Lubsza | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa opolskiego | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu brzeskiego | |||||||||||||
50°52′11,6″N 17°30′57,2″E/50,869889 17,515889 |
Świątynia leży na Szlaku Polichromii Brzeskich (Szlak Polichromii Brzeskich to największe skupisko tego typu malowideł w Polsce. Zdobią one ściany, stropy i sklepienia kościołów w 18 miejscowościach położonych w okolicach Brzegu)[3].
Historia kościoła edytuj
Kościół w Kościerzycach zbudowany został na przełomie XIV i XV wieku. Przebudowany został w XVI wieku. Pierwotnie nosił wezwanie św. Jerzego. Od 1535 do 1945 roku, z przerwą w latach 1701–1709, był kościołem protestanckim. Po II wojnie światowej został przekazany katolikom. Obecnie jest świątynią filialną parafii w Czepielowicach.
Architektura i wnętrze kościoła edytuj
Jest to świątynia murowana z cegły na kamiennym podmurowaniu z prostokątnym, zamkniętym ścianą prostą prezbiterium, do którego przylega czworoboczna wieża oraz zakrystia. Nawa kościoła jest szersza i wyższa od prezbiterium. Do niej dobudowane zostały prostokątne kruchty. Elewacja kościoła jest oskarpowana i nakryta dachem dwuspadowym z częścią dachową przechodzącą nad zakrystię. Wieża jest pięciokondygnacyjna, o murowanych dwóch dolnych kondygnacjach, a pozostałych w konstrukcji szkieletowej, wykonanych na przełomie XVII i XVIII wieku. Wieżę pokrywa dach namiotowy z lukarnami. Nawa i prezbiterium nakryte są sufitami z sieciową dekoracją stiukową imitującą żebrowanie, która została wykonana prawdopodobnie w XVI wieku. Na trzech ścianach nawy znajdują się drewniane empory wsparte na kolumnach. W tej części kościoła znajduje się barokowy prospekt organowy. Przy łuku tęczy, znajduje się przyścienna ambona, pochodząca z około 1700 roku, dekorowana figurami Ewangelistów oraz obrazem Chrystusa Błogosławiącego. Ponadto w kościele zachowały się:
- barokowy ołtarz główny z XVIII wieku,
- drewniana chrzcielnica z XIII wieku,
- stalle,
- ławy kościelne,
- kolisty witrażyk przedstawiający Matkę Boską z Dzieciątkiem z XVI wieku[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 15 [dostęp 2019-02-04] .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych województwa opolskiego. [dostęp 2019-02-05].
- ↑ Szlak średniowiecznych polichromii brzeskich. [dostęp 2019-02-06].
- ↑ Kościół pw. Nawiedzenia NMP. [dostęp 2019-02-05].