Kodeks 0162
Kodeks 0162 (według numeracji Gregory-Aland), ε 023 (von Soden)[1] – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na pergaminie. Paleograficznie datowany jest na III lub IV wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana. Tekst rękopisu jest pokrewny dla Kodeksu Watykańskiego, wysoko oceniany przez współczesnych badaczy i jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu. Pochodzi z Egiptu, przechowywany jest w Nowym Jorku.
| |
| Data powstania |
III/IV wiek |
|---|---|
| Rodzaj |
Kodeks majuskułowy |
| Numer |
0162 |
| Zawartość |
Ewangelia Jana 2 † |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
16 × 15 cm |
| Typ tekstu |
tekst aleksandryjski |
| Kategoria |
I |
| Miejsce przechowywania |
Metropolitan Museum of Art |
Opis edytuj
Zachowała się tylko 1 karta rękopisu z tekstem Ewangelii Jana (2,11-22)[2]. Oryginalna karta miała rozmiary 16 na 15 cm. Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, 19 linijek w kolumnie[3]. Litery mają kształt raczej owalny i lekko pochylony, niż kwadratowy, który to kształt jest charakterystyczny dla późniejszych wielkich kodeksów[4][5]. Punktacja jest rzadko stosowana i wygląda na przypadkową[4].
Rękopis sporządzony został prawdopodobnie przez profesjonalnego skrybę[5]. Jedną z cech pisma jest małe omikron charakterystyczne dla III wieku, a niespotykane w IV wieku[5]. Litera omega jest płaska[4].
Nomina sacra pisane są skrótami, Ιησους (Jezus) skracane jest na dwa sposoby – ΙΗΣ oraz ΙΣ. Stosuje skrót dla πατηρος (ojciec) – ΠΡΣ – lecz μητηρ (matka) pisane jest pełną formą[4].
Tekst edytuj
Grecki tekst rękopisu jest zgodny z aleksandryjską tradycją tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii I (ze względu na datę)[6].
Odkrywcy kodeksu porównali jego tekst z Kodeksem Synajskim, Watykańskim i Aleksandryjskim, i stwierdzili, że jest najbliższy dla Kodeksu Watykańskiego. W 12 i 15 wierszu natknęli na warianty nie występujące w żadnym z owych trzech rękopisów[4]. Tekst jest również bliski dla odkrytych w II połowie XX wieku Papirusu Bodmera II oraz Papirusu Bodmera XIV-XV[5][7].
Historia edytuj
Rękopis powstał w Egipcie. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos figuruje na pozycji 847. Tekst rękopisu opublikowali odkrywcy rękopisu Grenfell i Hunt w 1908 roku[8]. Początkowo należał do Egypt Exploration Fund, lecz został przekazany dla Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku za finansowanie prac archeologicznych. Obecnie przechowywany jest w Metropolitan Museum of Art (09.182.43) w Nowym Jorku[2][3].
W roku 1915, Gregory umieścił go na liście majuskułowych rękopisów Nowego Testamentu, dając mu numer 0162[9][10]. Rękopis, oprócz jego odkrywców, badali Karl Wessely, J.M. Bover, Philip Comfort, oraz E. Crisci[11].
Wydawcy fragmentu datowali rękopis na IV wiek, jakkolwiek z pewnym wahaniem, ponieważ zauważyli pewne jego cechy charakterystyczne dla III wieku[4]. Obecnie datowany jest przez INTF na ok. 300 rok[2]. Comfort datuje go na koniec III lub początek IV wieku[5].
Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA26[12], NA27). W 27 wydaniu Nestle-Alanda (NA27) umieszczony został w grupie rękopisów cytowanych w pierwszej kolejności[13].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Aland 1963 ↓, s. 351.
- ↑ a b c INTF: Kodeks 0162 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-03-23].
- ↑ a b Aland i Aland 1995 ↓, s. 104.
- ↑ a b c d e f Grenfell i Hunt 1908 ↓, s. 4.
- ↑ a b c d e Comfort i Barrett 2001 ↓, s. 683.
- ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 123.
- ↑ Wieland Willker, A Textual Commentary on the Greek Gospels, Vol 4 John, 11 wydanie, Bremen 2014, p. 65.
- ↑ Grenfell i Hunt 1908 ↓, s. 4-5.
- ↑ Aland 1963 ↓, s. 9.
- ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 74.
- ↑ LDAB
- ↑ NA26 1991 ↓, s. 49*.
- ↑ NA27 2006 ↓, s. 17*.
Bibliografia edytuj
- Publikacje rękopisu
- Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 682–684. ISBN 978-0-8423-5265-9.
- B.P. Grenfell, A.S. Hunt: Oxyrhynchus Papyri VI. London: Egypt Exploration Fund, 1908, s. 4-5.
- U.B. Schmid, D.C. Parker, W.J. Elliott: The Gospel according to St. John: The majuscules. Brill: 2007, s. 131-132. [text of the codex]
- P. Oxy. 847 – Oxyrhynchus Online
- Listy rękopisów NT
- INTF: Kodeks 0162 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-03-23].
- Kurt Aland: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1963, s. 351. (niem.).
- Wydania krytyczne tekstu NT
- E. Nestle, E. Nastle, K. Aland: Novum Testamentum Graece. Wyd. 26. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991. ISBN 3-438-05100-1. [w skrócie NA26]
- Eberhard Nestle, Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C.M. Martini, B.M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2006. ISBN 978-3-438-05100-4. [NA27]
- Inne
- K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 104. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- J.M. Bover. Dos papiros egipcios del N.T. recientemente publicados. „Estudios Ecclesiasticos”. 9, s. 291-320, 1930. (hiszp.).