Kodominacja – zjawisko w genetyce polegające na występowaniu dwóch różnych alleli danego genu, z których żaden nie jest recesywny ani dominujący. W odróżnieniu od dominacji niezupełnej, allele tego genu są sobie równe pod względem siły wzajemnego maskowania się. Jeden i drugi biorą taki sam udział w tworzeniu fenotypu. Oznacza, to że w fenotypie ujawniają się cechy kodowane przez oba warianty genu[1].

Kodominacja występuje w przypadku dziedziczenia: grup krwi u ludzi[2] w układzie AB 0 (allele LA i LB kodominują)[1] i MN[3][4]; umaszczenia dereszowatego koni i bydła[5].

Przypisy edytuj

  1. a b Krystyna M. Charon: Genetyka zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 148. ISBN 83-01-14022-4.
  2. kodominacja, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2011-04-25].
  3. Praca zbiorowa: Tablice biologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2003, s. 306. ISBN 83-7350-029-4.
  4. Praca zbiorowa: Biologia: jedność i różnorodność. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2008, s. 219. ISBN 978-83-7446-134-4.
  5. praca zbiorowa pod redakcją Krzysztofa Staronia: Biologia : podręcznik do liceum ogólnokształcącego : kształcenie w zakresie rozszerzony część 2, tom 1. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2003, s. 161. ISBN 83-02-08628-2.