Kolba (broń)

element konstrukcyjny broni palnej

Kolba – część broni strzeleckiej służąca do oparcia broni o ramię strzelca[1].

Kolba

Opis edytuj

Kolba może być zintegrowana z łożem broni, jak i stanowić osobny element konstrukcyjny. Wyróżniamy kolby: stałe, składane (umożliwiające zmniejszenie długości broni podczas przenoszenia albo przechowywania), teleskopowe lub przyłączane. Kolby mogą być wykonane z metalu, drewna lub tworzyw sztucznych[1]. W miejscu oparcia o ramię strzelca, kolba często jest zakończona stopką gumową (trzewikiem), która amortyzuje odrzut broni i przedłuża kolbę, lub metalową (zwłaszcza w broni wojskowej), która osłania kolbę przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Funkcję kolby mogą też pełnić elementy karabinu w układzie bullpup, dzięki czemu broń staje się lżejsza i bardziej poręczna. System taki nazywany jest także układem bez kolby właściwej (układem bezkolbowym), ponieważ w tym układzie jej funkcję spełnia zakończenie komory zamkowej.

Galeria edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 106. ISBN 83-11-06699-X.
  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 98. ISBN 83-86028-01-7.