Kolegiata św. Lamberta w Radomsku

Kolegiata św. Lamberta w Radomsku
	743 z dnia 27.12.1967 r.
	kolegiata, kościół parafialny
Państwo	Polska
Miejscowość	Radomsko
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Lamberta w Radomsku
Wezwanie	św. Lamberta
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1869
Data zakończenia budowy	1876
Data poświęcenia	17 października 1876
Dane świątyni
Styl	Neobarok
Architekt	Konstanty Wojciechowski
	Położenie na mapie Radomska Kolegiata św. Lamberta w Radomsku
	Położenie na mapie Polski Kolegiata św. Lamberta w Radomsku
	Położenie na mapie województwa łódzkiego Kolegiata św. Lamberta w Radomsku
	Położenie na mapie powiatu radomszczańskiego Kolegiata św. Lamberta w Radomsku
	51°04′04″N 19°26′43″E/51,067778 19,445278
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kolegiata św. Lamberta w Radomsku – kościół wybudowany w latach 1869–1876 w stylu neobarokowym pod nadzorem Konstantego Wojciechowskiego.

Historia edytuj

Pierwszy kościół wraz z parafią istniał tu już zapewne w XI lub XII wieku. Pierwsza wzmianka pisana na ten temat pochodzi z 1379, kiedy to świątynia spłonęła. W 1521 kościół był już murowany. W XV wieku istniał przy nim szpital. W 1624 i 1842 kościół strawiły następne pożary. W 1869 mocno już nadwątlona budowla została zastąpiona nową, według projektu Konstantego Wojciechowskiego. Budowę zakończono w 1875. 17 września 1876 świątynię konsekrował biskup włocławski Wincenty Teofil Popiel^[2].

Architektura edytuj

Posiada trzy wieże od frontu. Prezbiterium i nawa główna posiadają 11 okien. W oknie nad głównym ołtarzem znajduje się witraż przedstawiający Zwiastowanie Najświętszej Marii Panny, dzieło księżnej Eugeniuszowej Lubomirskiej z Kruszyny. W nawach bocznych i w kaplicach znajdują się niewielkie, rozetowe okna, szklone kolorowym szkłem przez Władysława Swiędrowskiego. Siedziba Radomszczańskiej Kapituły Kolegiackiej.

Tablice pamiątkowe edytuj

Kościół posiada bogaty zespół epitafiów i tablic pamiątkowych, upamiętniających m.in.:

Zewnętrzne edytuj

27 i 74 Pułk Piechoty Armii Krajowej, walczące na ziemi radomszczańskiej (wmurowana we wrześniu 1984 przez towarzyszy broni),
kapitana Stanisława Sojczyńskiego „Warszyca” i członków jego oddziału z Konspiracyjnego Wojska Polskiego, pomordowanych w latach 1945-1950 (1990),
harcerzy Szarych Szeregów i żołnierzy Armii Krajowej (1988),
księdza Jerzego Popiełuszki, ufundowana przez NSZZ Solidarność (1995),
Polaków zamordowanych przez Sowietów w łagrach, na Syberii oraz w Kazachstanie w latach 1940-1956, ufundowana przez Związek Sybiraków z Radomska (2001),
zesłańców syberyjskich (12 nazwisk, 2001),
prof. Grzegorza Białkowskiego, senatora (1989),

Wewnętrzne edytuj

pedagoga Feliksa Fabianiego (1838-1904),
Stanisławę Kulską (1865-1890),
Karoliny Kulskiej (1858-1887),
ks. Franciszka Kmiecia (13.9.1907-3.7.1942), więźnia niemieckich obozów koncentracyjnych w Stutthofie, Sachsenhausen i Dachau, zamordowanego w tym ostatnim w 1942 (2007),
kanonika katedry włocławskiej Wincentego Gajewskiego (5.4.1823-4.1.1896), dziekana i proboszcza radomszczańskiego, budowniczego kościoła^[3].