Wikipedia

Kolej krzesełkowa na Mosorny Groń

Kolej krzesełkowa na Mosorny Groń – całoroczna kolej krzesełkowa z krzesełkami 4-osobowymi, z Zawoi-Policzne na Mosorny Groń w Beskidzie Żywieckim. Kolej wyprodukowała firma Pomagalski S.A., a operatorem są Polskie Koleje Linowe S.A.

Linia kolejowa
Kolej krzesełkowa na Mosorny Groń
Dane podstawowe
Zarządca

Polskie Koleje Linowe S.A.

Długość

1,420 km

Prędkość maksymalna

9,36 km/h

Zdjęcie LK
Dolna stacja kolei krzesełkowej na Mosorny Groń
Historia
Rok otwarcia

2003

Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

W październiku 2001 została zarejestrowana spółka „Ośrodek Turystyczno-Narciarski "Mosorny Groń" Sp. z o.o.”. Udziałowcami byli m.in. mieszkańcy i samorząd Zawoi (który wniósł aportem do spółki działki gminne o ówczesnej wartości 1 mln złotych w zamian za 22% udziałów) oraz kilka krakowskich firm. Kłopoty finansowe i konflikty między niektórymi współwłaścicielami od początku utrudniały inwestycję. Ukończono ją kosztem ponad 15 mln zł, w tym ok. 10 mln kredytu pod zastaw gminnych gruntów[1][2]. Kolej krzesełkowa została uruchomiona w 2003. Dotychczasowy operator ogłosił upadłość likwidacyjną (sąd ogłosił upadłość w październiku 2008). Syndyk masy upadłości ogłosił w kwietniu 2009 przetarg na zakup ośrodka (cena wywoławcza 16 504 217,31 zł). Przedmiotem przetargu były nieruchomości składające się z 26 działek o łącznej powierzchni ponad 3,67 ha oraz stacja narciarska z hotelem, parking, kolej krzesełkowa oraz inne maszyny i urządzenia. W kwietniu 2010 ośrodek kupiły Polskie Koleje Linowe S.A. (przejęcie nastąpiło w sierpniu tego roku).

Kolej wraz z poprowadzoną wzdłuż niego trasą narciarską, która na okres od stycznia 2015 do listopada 2025 ma przyznaną licencję FIS na rozgrywanie krajowych i międzynarodowych zawodów narciarskich w slalomie i slalomie gigancie[3] oraz kilkoma wyciągami i trasami, stanowi Ośrodek Turystyczno-Narciarski Mosorny Groń w Zawoi.

Dane techniczne edytuj

Kolej krzesełkowa na Mosorny Groń[4]
Długość trasy [m] 1420
Poziom stacji dolnej [m n.p.m.] 709
Poziom stacji górnej [m n.p.m.] 1045
Różnica poziomów [m] 336
Podpory trasowe 12
Typ krzesełek 4-osobowe
Liczba krzesełek 176
Zdolność przewozowa [osób na godzinę] 2400

Galeria edytuj

  •  
    Budynek dolnej stacji
  •  
    Dolna stacja kolei
  •  
    Bramki na dolnej stacji
  •  
    Dolny odcinek kolei
  •  
    Fragment podpory trasowej
  •  
    Środkowy odcinek kolei przez las
  •  
    Fragment podpory trasowej
  •  
    Dojazd do górnej stacji
  •  
    Górna stacja kolei
  •  
    Górna stacja kolei
  •  
    Budynek górnej stacji
  •  
    Plan ośrodka narciarskiego

Przypisy edytuj

  1. ↑ Ireneusz Dańko: Drugie życie Mosornego Gronia. Gazeta Wyborcza, 2008-12-26. [dostęp 2016-08-04].
  2. ↑ Mosorny Groń pod młotek. Dziennik Polski, 2009-04-29. [dostęp 2016-08-04].
  3. ↑ Homologacje FIS dla Zawoi. [dostęp 2016-08-04].
  4. ↑ Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010, s. 121. ISBN 978-83-7729-036-1.

Bibliografia edytuj

  • Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010. ISBN 978-83-7729-036-1.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kolej_krzesełkowa_na_Mosorny_Groń&oldid=72466878”