Kolonia Wileńska
Kolonia Wileńska (lit. Pavilnys) – historyczna miejscowość podwileńska, obecnie część Wilna, w obrębie dzielnicy Nowa Wilejka (Naujoji Vilnia), na wschód od centrum miasta, pomiędzy dzielnicą Rossa a właściwą Nową Wilejką. Historyczny podział na Górną Kolonię (Aukštasis Pavilnys) zwaną także Kolonią Kolejową Górną; oraz Dolną (Žemasis Pavilnys), zwaną także Kolonią Kolejową Dolną. W Kolonii Dolnej znajduje się przystanek kolejowy na linii Wilno – Kiena. Miejscowość położona jest w regionalnym parku krajobrazowym, który tworzy dolina rzeki Wilenki. Kościół pod wezwaniem Chrystusa Króla i Dzieciątka Jezus – jedyny czynny drewniany kościół katolicki na terenie miasta Wilna[1]. W miejscowości znajdują się szkoła podstawowa. W 1944 roku, w czasie Operacji Ostra Brama powstał tu szpital wojskowy Armii Krajowej[2][3].
| Osiedle Wilna | |
 przystanek kolejowy Kolonia Wileńska | |
| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Miasto | |
| Zarządzający |
Igorius Žuravliovas |
Położenie na mapie Wilna
| |
W Kolonii Wileńskiej w wieku 3,5 roku zamieszkał młody Tadeusz Konwicki, a opuścił ją w roku 1945 (w wieku 19 lat).
Mieszkał tu także Ryszard Filipowicz, jeden z najmłodszych żołnierzy AK na Wileńszczyźnie, członek Kedywu[4]. Po wojnie autor szeregu książek poświęconych Wileńszczyźnie, w tym także Kolonii Wileńskiej[5].
Od 1939 roku mieszkała tu Zofia Gulewicz, z domu Wernicka, występująca przed wojną w Teatrze Wielkim w Warszawie, po wojnie wieloletni choreograf i kierownik artystyczny Polskiego Zespołu Artystycznego Pieśni i Tańca "Wilia" oraz wielu innych polskich zespołów folklorystycznych działających na Litwie[6].
Współczesny pisarz, Marek Ławrynowicz, kilka fragmentów swojej książki Diabeł na dzwonnicy poświęcił epizodom z międzywojennej historii miejscowości.
Przypisy edytuj
- ↑ Dzieje Budowy Kościoła w Kolonii Wileńskiej
- ↑ Z dziejów szpitala wojskowego w Kolonii Wileńskiej (1)
- ↑ Z dziejów szpitala wojskowego w Kolonii Wileńskiej (2)
- ↑ „Gryf” stanął na wiecznej warcie. Pamięci płk. Ryszarda Filipowicza
- ↑ Ryszard Filipowicz, Kolonia Wileńska – czas wojny, Warszawa 2010
- ↑ Wędrówki ulicami wileńskimi: imienia Zofii Gulewicz.