Komenda Rejonu Uzupełnień Kraśnik
Komenda Rejonu Uzupełnień Kraśnik (KRU Kraśnik) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1927 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
PKU Kraśnik |
| Komendanci | |
| Pierwszy | |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Podległość | |
| Skład |
PKU typ IV |
Historia komendy edytuj
Z dniem 1 października 1927 roku minister spraw wojskowych utworzył na terenie Okręgu Korpusu Nr II Powiatową Komendę Uzupełnień Kraśnik, która objęła swoją właściwością powiat janowski, przejęty po zlikwidowanej PKU Biłgoraj[2]. W lipcu tego roku kadra oficerska dotychczasowej PKU Biłgoraj została wyznaczona na stanowiska w PKU Kraśnik. Przeniesienie z Biłgoraja do Kraśnika dotyczyło także pułkownika Krynickiego, który miał dokończyć praktykę poborową[3].
PKU Kraśnik funkcjonowała na podstawie ustawy z dnia 23 maja 1924 roku o powszechnym obowiązku służby wojskowej oraz rozporządzeń wykonawczych do tejże ustawy[4], a także „Tymczasowej instrukcji służbowej dla PKU”, wprowadzonej do użytku rozkazem MSWojsk. Dep. Piech. L. 100/26 Pob.[5]
Zadania i organizacja PKU określone zostały w wydanej 27 maja 1925 roku instrukcji organizacyjnej służby poborowej na stopie pokojowej. W skład PKU Kraśnik wchodziły dwa referaty: I) referat administracji rezerw i II) referat poborowy[6].
W marcu 1930 roku PKU Kraśnik nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie i administrowała powiatem janowskim[7]. W grudniu tego roku PKU Kraśnik posiadała skład osobowy typ IV[5].
31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu składu osobowego PKU typ I–IV o jednego oficera i zwiększeniu o jednego urzędnika II kategorii. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[8].
1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Kraśnik została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Kraśnik przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[9], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[10]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność KRU Kraśnik normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[11].
Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr II, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiat janowski[1].
Obsada personalna edytuj
Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych pełniących służbę w PKU i KRU Kraśnik, z uwzględnieniem najważniejszej zmiany organizacyjnej przeprowadzonej w 1938 roku.
| Komendanci | ||
|---|---|---|
| Stopień, imię i nazwisko | Okres pełnienia funkcji | Kolejne stanowisko (dalsze losy) |
| płk piech. Włodzimierz II Krynicki | IX 1927 – III 1929 | dyspozycja dowódcy OK II |
| mjr kanc. Aleksander Petelewicz | III 1929[12][13] – †10 I 1932[14] | |
| mjr piech. Henryk Schenk | III 1932[15] – III 1934[16] | dyspozycja dowódcy OK II |
| mjr piech. Alfred Hofbauer | VI 1934[17] – 1939[18] | |
| Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1927–1938[3][19][20] | |||
|---|---|---|---|
| kierownik I referatu administracji rezerw
i zastępca komendanta |
mjr kanc. Aleksander Petelewicz | VII 1927 – III 1929 | komendant PKU |
| mjr art. Zygmunt Pieracki[a] | III[25] – VII 1929[26] | dyspozycja dowódcy OK II | |
| kpt. piech. Adam Chmielowski | IX 1930[27] – 31 VIII 1935[28] | stan spoczynku | |
| kierownik II referatu poborowego | kpt. piech. Adam Chmielowski | VII 1927 – IX 1930 | kierownik I referatu |
| kpt. art. Aleksander Włodzimierz Lenczowski[b] | IX 1930 – 31 VIII 1932 | stan spoczynku | |
| kpt. piech. Hipolit Potocki[c] | od 1932, był w VI 1935 | ||
| referent | por. kanc. Edmund Prost | VII 1927 – 1 I 1928[36] | PKU Chełm |
| por. kanc. Marek Kleinfeld | I 1928[36] – VIII 1929[37] | dyspozycja dowódcy OK X | |
| kpt. art. Aleksander Włodzimierz Lenczowski | XII 1929[38] – IX 1930 | kierownik II referatu | |
| Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[18][d] | |||
| kierownik I referatu ewidencji | kpt. adm. (piech.) Andrzej Chmielewski[e] | był w III 1939 | |
| kierownik II referatu uzupełnień | kpt. adm. (piech.) Jan Wtorek[f] | był w III 1939 | |
Uwagi edytuj
- ↑ Mjr art. Zygmunt Pieracki ur. 24 listopada 1885 w rodzinie Stanisława Jana (1849–1929), naczelnika straży skarbowej, i Eugenii Marii z Budziszewskich. Był starszym bratem Kazimierza (1891–1941) i Bronisława (1895–1934), generała brygady Wojska Polskiego. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Haubic Polowych Nr 1, który w 1915 został przemianowany na Pułk Haubic Polowych Nr 12, a w 1918 na Pułk Artylerii Polowej Nr 112. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1915, a na stopień nadporucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917 w korpusie oficerów rezerwy artylerii polowej i górskiej[21][22]. Z dniem 31 stycznia 1930 został przeniesiony w stan spoczynku[23]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr III”[24]. Zmarł 26 sierpnia 1944 w Grodzisku Mazowieckim.
- ↑ Aleksander Lenczowski (ur. 12 sierpnia 1886) był oficerem 3 pac w Wilnie. W kwietniu 1928 roku został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przydziałem służbowym do PKU Wilno Miasto na okres 4 miesięcy w celu odbycia praktyki poborowej[29]. W lipcu 1929 roku został przydzielony do PKU Wilejka na stanowisko referenta[30]. W grudniu tego roku otrzymał przeniesienie do PKU Kraśnik na stanowisko referenta[31]. We wrześniu 1930 roku został przesunięty na stanowisko kierownika II referatu poborowego[32]. Z dniem 31 sierpnia 1932 roku został przeniesiony w stan spoczynku[33].
- ↑ Hipolit Potocki w marcu 1932 roku został przeniesiony z 41 pp do PKU Kraśnik celem odbycia praktyki poborowej[34]. W marcu 1939 roku pełnił służbę w KRU Grodzisk Mazowiecki na stanowisku kierownika I referatu. W styczniu 1934 roku sprostowano jego datę urodzenia z „14” na „13 sierpnia 1892 roku”[35]
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[39].
- ↑ Andrzej Chmielewski ur. 11 października 1892 roku. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1923 roku w korpusie oficerów piechoty. Pełnił służbę w 66 pp, Oddziale II SG i 54 pp. Był odznaczony Krzyżem Walecznych[40] i Krzyżem Niepodległości (28 grudnia 1933 roku) zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości[41].
- ↑ Jan Wtorek ur. 23 grudnia 1901 roku, był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[42].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927 roku, poz. 350.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 220, 221, 224.
- ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 61, poz. 609.
- ↑ a b Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 169.
- ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931 roku, poz. 290.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
- ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
- ↑ Historia WKU Suwałki ↓.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 102.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 227, zatwierdzony na stanowisku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 16 sierpnia 1932 roku, s. 373.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 234.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 133.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 159.
- ↑ a b Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 850.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 516.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 28, 41, 64.
- ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 676, 735.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1072, 1205.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 31 grudnia 1929 roku, s. 443.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 343, 893.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 101.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 187.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 28.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 86.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 148.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 200.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 400, 419-420.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 29.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 221.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 221, 234.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 35.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 322.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 261.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 400.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 48, 582.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 23, poz. 35.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 308.
Bibliografia edytuj
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1916. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik Oficerski rezerw. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwca 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Jarosław Kowalewski: Historia Wojskowej Komendy Uzupełnień w Suwałkach. Wojskowa Komenda Uzupełnień w Suwałkach. [dostęp 2019-05-18].
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.