Komitet „Fair Play” wobec Kuby
Komitet „Fair Play” wobec Kuby (Fair Play for Cuba Committee - FPCC)- była to grupa aktywistyczna utworzona w Nowym Jorku w kwietniu 1960 roku[1]. Celem FPCC było zwiększenie poparcia wśród obywateli dla rewolucji kubańskiej, w czasie gdy Fidel Castro zaczął otwarcie przyznawać się do marksizmu, rozpoczynając wywłaszczenie oraz nacjonalizacje kubańskich aktywów należących do korporacji amerykańskich. Komitet protestował przeciwko inwazji w Zatoce Świń w 1961 roku, nałożeniu embarga przez USA na Kubę oraz popierał stanowisko Kuby podczas kryzysu kubańskiego w 1962 roku.
Lokalne komitety „Fair Play” zostały założone na terytorium Stanów Zjednoczonych oraz Kanady. Wśród pierwszych zwolenników Komitetu znalazły się znane osoby: William Appleman Williams, Norman Mailer, Allen Ginsberg i Lawrence Ferlinghetti, a także Amerykanie latynoskiego pochodzenia - Waldo Frank oraz Carleton Beals[2].
Komitet zyskał rozgłos poprzez działalność w jego szeregach Lee Harvey Oswalda w Nowym Orleanie, który później został oskarżony o zabójstwo prezydenta Stanów Zjednoczonych John F. Kennedy’ego. Jak prawie wszystko, co jest związane z zabójstwem Kennedy’ego, Komitet „Fair Play” wobec Kuby stał się przedmiotem wielu spekulacji. Komitet był podejrzany o współpracę z Sowietami, mając na celu wsparcie dla amerykańskich komunistów. Paradoksalnie, był blisko związany z trockistowską Socjalistyczną Partią Robotniczą USA. Pod koniec działalności, Komitet był podejrzewany o znaczną lub całkowitą kontrole ze strony FBI lub innych amerykańskich agencji rządowych. Marionetkowa organizacja miała służyć identyfikacji komunistów oraz ich sympatyków (Część ulotek FPCC Oswalda miało nadruki z adresem „544 Camp Street”. Był to ten sam budynek, w którym swoje biuro miał Guy Banister, ex-agent FBI, zaangażowany w działalność kontrwywiadowczą). Jim Garrison, podczas swojego śledztwa nad zamachem na Kennedy’ego, sugerował zaangażowanie kilku agencji wywiadowczych w jego działania w Nowym Orleanie[3].
W rzeczywistości jednak, 544 Camp Street nie był adresem biura Banistera. Wbrew temu, co się czyta w wielu książkach, wejście od 544 Camp Street nie doprowadziło by do biura Guy Banistera na parterze, ale na schody prowadzące na drugie piętro.
W 2002 roku, w swojej książce The Kennedy Conspiracy (2002), Anthony Summers stwierdził, że dokumenty wskazują, że CIA jak i FBI przeniknęli do FPCC. Zacytował oficera CIA: „Zrobiliśmy wszystko co mogliśmy by to się nie udało - wymazać... spenetrować, myślę ze Oswald mógł brać udział w próbie penetracji”[3].
Vincent T. Lee zamknął krajowe biuro „Fair Play” w grudniu 1963 roku, gdy właściciel eksmitował organizację ze swojego budynku; rozgłos ws. zabójstwa Kennedy’ego uniemożliwił Komitetowi dalszą działalność.
Przypisy edytuj
- ↑ Richard Gott: Cuba: A New History. Yale University Press, 2005, s. 177-178. ISBN 978-0-300-11114-9.
- ↑ Van Gosse: Where the boys are: Cuba, Cold War America and the making of a New Left. Verso, 1993. [dostęp 2009-08-22]. (ang.).
- ↑ a b Fair Play for Cuba Committee. Spartacus. [dostęp 2009-08-24]. (ang.).