Konon z Magydas

Konon z Magydas, Konon ogrodnik (cs. мученик Конон градарь; ur. w Nazarecie, zm. ok. 250 w Pamfilii) – święty katolicki i prawosławny, męczennik wczesnochrześcijański.

Święty
Konon

męczennik
Św. Konon, ludowa ikona rosyjska, XIX w.
Data i miejsce urodzenia	III wiek Nazaret
Data i miejsce śmierci	ok. 250 Magydas, Pamfilia
Czczony przez	Kościół katolicki, Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	26 lutego 5 marca 18 marca
Atrybuty	drzewko lub roślina
Patron	osób zagrożonych ospą lub chorych na tę chorobę

Żywot świętego

Przypisuje mu się przynależność do rodziny Jezusa Chrystusa. Według wiarygodnej Passio miał być ogrodnikiem, eremitą, który utrzymywał kawałek pola. Poniósł męczeńską śmierć w Magydas (Pamfilia) w czasie prześladowań chrześcijan za panowania cesarza Trajana Decjusza. Imię Konona znajduje się na Porta San Sebastiano w Rzymie.

Kult

Kult świętego rozwinął się w Syrii. Na wschodzie był jednak Konon mylony z imiennikiem z Izaurii. Wspominano go 2 lub 3 lipca.

Wspomnienie liturgiczne w Martyrologium Romanum umieszczono pod dniem 26 lutego.

Cerkiew prawosławna wspomina męczennika Konona 5/18 marca, tj. 18 marca według kalendarza gregoriańskiego.

W ikonografii święty męczennik Konon jest starszym, siwobrodym mężczyzną w jasnej koszuli sięgającej kolan. Prawą dłoń ma modlitewnie uniesioną do góry, w lewej trzyma małe drzewko lub roślinę.

O pomoc modlą się do niego osoby zagrożone ospą lub chore na tę chorobę.

Zobacz też

• kult świętych
• modlitwa za pośrednictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• Konon (imię)

Bibliografia

• Święci na każdy dzień. T. I: Marzec. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 25. ISBN 978-83-7558-293-2.
• Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 3: H-Ł. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 512. ISBN 83-7097-464-3.

Linki zewnętrzne

• Terra Santa, San Conone l'ortolano (wł.)