Konrad Turowski
Konrad Turowski (ur. 2 lutego 1938[1] w Warszawie[2], zm. 4 czerwca 2005)[3] – polski dziennikarz, reporter, fotografik[4][2], redaktor naczelny „Dziennika Łódzkiego” (1990–1991), inicjator powstania Dnia Ojca w Polsce (1965).
| Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1938 |
|---|---|
| Data śmierci |
4 czerwca 2005 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
publicysta |
Życiorys edytuj
Turowski w 1956 rozpoczął pracę w „Expressie Ilustrowanym”. Współpracował z „Kurierem Polskim”, „Odgłosami”, „Tygodnikiem Kulturalnym”, „Literaturą”, „Ekspresem Reporterów”[2].
W 1965 roku został inicjatorem Dnia Ojca w Polsce[5] – w czerwcu 1965 roku na łamach łódzkiego „Expressu Ilustrowanego” zainicjował dyskusję na temat święta i podjął się sondowania pomysłu i znalezienia dla niego optymalnej daty. Zapytał o nią, mieszkającego w Łodzi poetę, Jana Sztaudyngera[6]. Artysta, zapytany o poparcie pomysłu i wyznaczenie daty nowego święta, odpowiedział: „Popieram z całego serca, a dzień proponuję 23 czerwca. Jest to najkrótsza noc roku, ojciec ma labę, więc największe święto”[7]. Wywiad opublikowano 16 czerwca 1965 na łamach gazety, natomiast 23 czerwca 1965 roku „Express Ilustrowany” ogłosił obchody dnia ojca, co roku przypominając o tym święcie[8].
W 1967 odnalazł i kupił zeszyty Dawida Sierakowiaka pochodzące z Ghetto Litzmannstadt. Opracował je z Lucjanem Dobroszyckim i zamierzał opublikować, co zostało zablokowane przez władze PRL[9]. W 1980 został przewodniczącym Komitetu Zakładowego NSZZ „Solidarność”[2][10] w Łódzkim Wydawnictwie Prasowym Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej „Prasa” i należał do Zarządu Regionalnego Ziemi Łódzkiej[11][2]. Po 1989 został zastępcą dyrektora Łódzkiego Ośrodka Telewizyjnego, a następnie w latach 1990–1991 redaktorem naczelnym „Dziennika Łódzkiego”[12]. Turowski był tajnym współpracownikiem[13] oraz należał do PZPR[11].
W 2015 zeszyty Dawida Sierakowiaka znalezione przez Turowskiego wydał Kamil Turowski[14].
Życie prywatne edytuj
Jego żoną była Zofia Turowska[3]. Został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim Zarzew w Łodzi (kw. 3, rz. 4)[15].
Odznaczenia edytuj
- Honorowa Odznaka Miasta Łodzi (1971)[16]
- Odznaka „Za Pomoc Strajkującym Studentom” (1981) przyznana przez łódzki komitet międzyuczelniany[10].
Upamiętnienie edytuj
XXI Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Prusa w Łodzi znajduje się sala lekcyjna, pełniąca funkcję pracowni języka polskiego, której nadano imienia Konrada Turowskiego[3].
Publikacje edytuj
Prawdziwe nieprawdopodobne, Wydawnictwo Łódzkie, 1977[17].
Przypisy edytuj
- ↑ Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Łodzi, Akta paszportowe o sygnaturze EALD: Turowski Konrad Marian, imię ojca: Stefan, data urodzenia: 02-02-1938 [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 2023-05-18].
- ↑ a b c d e Konrad Turowski – dziennikarz, fotografik [online], Stowarzyszenie INTV [dostęp 2023-05-18].
- ↑ a b c Konrad Turowski – dziennikarz z krwi i kości [online], Nasze Miasto, 16 kwietnia 2007 [dostęp 2023-05-18] (pol.).
- ↑ amk, Odszedł Konrad Turowski, dziennikarz i fotografik [online], lodz.wyborcza.pl, 5 czerwca 2005 [dostęp 2023-05-18] (pol.).
- ↑ Mariusz Szczygieł (red.), 100 / XX + 50. Tom 3: 1910-2000, Wydanie 1, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2015, ISBN 978-83-8049-167-0 [dostęp 2023-05-18].
- ↑ Joanna Podolska, Dzień Ojca to łódzki pomysł, „Biuletyn Informacji Bibliotecznych i Kulturalnych” (Numer 11 (56)), s. 6, 14.
- ↑ Huncwot.com, Kwiaty dla taty (23 czerwca 1974) – Archiwum – Kwartalnik Przekrój [online], Kwartalnik Przekrój [dostęp 2023-05-17] (pol.).
- ↑ Kto stoi za Dniem Taty? Obchodzimy go w Polsce od 50 lat [online], Express Ilustrowany, 21 czerwca 2015 [dostęp 2023-05-17] (pol.).
- ↑ „Dziennik” Dawida Sierakowiaka. Pięć zeszytów z łódzkiego getta [online], Dziennik Łódzki, 12 kwietnia 2015 [dostęp 2023-05-18] (pol.).
- ↑ a b Mariusz Szczygieł (red.), 100 / XX + 50. Tom 3: 1910-2000, Wydanie 1, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2015, ISBN 978-83-8049-167-0 [dostęp 2023-05-18].
- ↑ a b Rafał Konrad Chojnacki, Wpływ NSZZ „Solidarność” na życie wielkiego miasta, Łódź 2021 (pol.).
- ↑ Monika Worsowicz, Polska Dziennik Łódzki, [w:] Wiesław Sonczyk, Dzienniki regionalne w Polsce. Stan na koniec grudnia 2013 roku, „Studia Medioznawcze” (nr 3 (62)), Rzeszów 2014, s. 172–176, ISBN 978-83-7996-079-8, ISSN 1641-0920 [dostęp 2023-05-18] (pol.).
- ↑ Paweł Spodenkiewicz, Zniknięcie „Saturatora”, [w:] Kronika Miasta Łodzi, t. 2, bc.wbp.lodz.pl, 2009 [dostęp 2023-04-16] (pol.).
- ↑ Dawid Sierakowiak, Dziennik. Pięć zeszytów z łódzkiego getta. Red. i uaktualnione wprowadzenie: Alan Adelson. Opracowanie i dodatkowe przypisy Kamil Turowski; przedmowa (tłumaczenie z wydania amerykańskiego) Lawrance L. Langer; wyd. Marginesy, Warszawa 2015.
- ↑ Szlakiem pamięci. Wydanie II uzupełnione, Łódź, październik 2015.
- ↑ Bolesław Dudziński, Dziennik Urzędowy Rady Narodowej miasta Łodzi, t. 9, bc.wbp.lodz.pl, 10 sierpnia 1971 [dostęp 2023-05-18].
- ↑ Konrad Turowski, Prawdziwe nieprawdopodobne, Wyd. Łódzkie, 1977 [dostęp 2023-05-18] (pol.).