Konstancjusz III
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Konstancjusz III, Flavius Constantius (zm. 2 września 421 w Rawennie) – cesarz rzymski, krótkotrwały współrządca Honoriusza w roku 421.
 Wizerunek Konstancjusza III na jego monecie | |
| Cesarz rzymski (współrządca Honoriusza) | |
| Okres |
421 |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Data i miejsce śmierci |
2 września 421 |
| Żona | |
| Dzieci | |
| Moneta | |
 Solid Konstancjusza III | |
Wódz za panowania cesarza Honoriusza. Wybił się na stanowisko głównego dowódcy zachodu po śmierci Olimpiodora. Dzięki niemu zostali pobici uzurpatorzy Konstantyn III, Konstans II i Maksymus z Hiszpanii. Opanował sytuację w cesarstwie zachodnim po wkroczeniu do niego barbarzyńców. Osiedlił Gotów w Akwitanii. W nagrodę za zwycięstwa cesarz Honoriusz dał mu za żonę swoją siostrę Gallę Placydię i uczynił go współcesarzem (w 421). Z małżeństwa tego narodziło się dwoje dzieci: późniejszy cesarz Walentynian III oraz Honoria.
Bibliografia edytuj
- Aleksander Krawczuk, Poczet cesarzy rzymskich, Warszawa 2001.
Kontrola autorytatywna (osoba):