Konstanty Bielecki
Konstanty Bielecki (ur. 5 maja 1905 w Lewandówce, na Podolu, zm. 15 marca 1977 w Huntington Beach) – major pilot-obserwator Wojska Polskiego, działacz społeczny na emigracji.
 major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 maja 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 marca 1977 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
zastępca dowódcy eskadry |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
działacz społeczny |
| Odznaczenia | |
  
| |
.svg){kind=small}
Życiorys edytuj
Syn Józefa i Pelagii z Tyszkiewiczów. Egzamin maturalny zdał w 1924 roku w Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym w Bydgoszczy. Następnie wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie[1] a następnie kontynuował naukę w Oficerskiej Szkole Lotnictwa w Grudziądzu. Ukończył ją w 1927 roku, uzyskując 40 lokatę podczas I promocji[2].
W stopniu sierżanta podchorążego obserwatora otrzymał przydział do 34 eskadry liniowej 3 pułku lotniczego w Poznaniu[2]. W 1928 roku został awansowany do stopnia podporucznika, otrzymał tytuł i Odznakę Obserwatora. W 1932 roku został awansowany do stopnia porucznika[1].
W 2. pułku lotniczym ukończył kurs pilotażu. W dalszym ciągu służył w 34. eskadrze liniowej, gdzie objął w 1933 roku obowiązki zastępcy dowódcy eskadry[2]. W latach 1934–1936 był wykładowcą w Szkole Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy[3]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 9. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[4]. W tym samym roku został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Lotnictwa – Grupa Techniczna w Warszawie[2]. W marcu 1939 pełnił w niej służbę na stanowisku kierownika wyszkolenia uzbrojenia. Jednocześnie pełnił obowiązki adiutanta szkoły[5].
Nie brał udziału w walkach podczas kampanii wrześniowej, został ewakuowany przez Rumunię na teren Francji, następnie przedostał się do Wielkiej Brytanii. Wstąpił do RAF, otrzymał numer służbowy P-1055. Przeszedł przeszkolenie na kursie Air Traffic Conrol i do końca wojny służył w RAF Station Traffic Control[3].
Po zakończeniu wojny został zdemobilizowany w stopniu majora, pozostał na emigracji w Kanadzie. Od 1948 roku był członkiem Stowarzyszenia Lotników Polskich (Polish Air Force Association), dzięki jego inicjatywie powstało koło SLP („Skrzydło”) w Montrealu, którego był pierwszym prezesem. Wspólnie z Stefanem Sznukiem przyczynił się do przyznania polskim byłym lotnikom PSP praw weteranów RAF-u w Kanadzie. W roku 1972 był delegatem SLP na Światowym Zjeździe Lotników w Montrealu[1]. W latach 1961–1977 przebywał w Kalifornii, gdzie również brał czynny udział w pracach SLP. Zmarł 15 marca 1977 roku w Huntington Beach, został pochowany na Talbert Ave - The Good Shepherd Cemetery[6][7].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Medal Lotniczy (trzykrotnie)[6]
- Srebrny Krzyż Zasługi (22 maja 1939)[8][4]
- Odznaka Obserwatora (1928)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c BIELECKI Konstanty. biblioteka.wsosp.pl. [dostęp 2019-08-19]. (pol.).
- ↑ a b c d Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925–1939. Warszawa: Retro-Art, 2002, s. 45. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
- ↑ a b Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940–1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012, s. 81. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 210.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 476.
- ↑ a b Bielecki Konstanty. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-08-19].
- ↑ Konstanty Bielecki niebieskaeskadra.pl [dostęp 2022-02-07].
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 119, poz. 280 „za zasługi w służbie wojskowej”.
Bibliografia edytuj
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.