Konstytucja Erytrei

Konstytucja Erytreiustawa zasadnicza Erytrei. Konstytucję uchwalono 23 maja 1997 roku[1]. Do dnia dzisiejszego nie została wprowadzona w życie[2][3].

Konstytucja Erytrei
Państwo

 Erytrea

Data wydania

23 maja 1997

Rodzaj aktu

Konstytucja

Przedmiot regulacji

prawo konstytucyjne

Status

niewprowadzona w życie

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych
Erytrea
Godło Erytrei
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Erytrei

Wikiprojekt Polityka

Rząd tymczasowy Erytrei rozpoczął pracę nad konstytucją w 1993 roku[4]. W projekcie znalazły się m.in. regulacji prawne dotyczące partii politycznych oraz przeprowadzania wyborów do rządu konstytucyjnego.

Konstytucja określiła funkcjonowanie Erytrei: głową państwa i szefem rządy jest wybierany na 5-letnią kadencję prezydent. Prezydenta wybiera Komitet Centralny Ludowego Frontu na Rzecz Demokracji i Sprawiedliwości[2]. Komitet Centralny wybiera także jednoizbowe Zgromadzenie Narodowe liczące 150 członków, którego przewodniczącym jest prezydent. Nowa konstytucja uniemożliwiła tworzenie partii politycznych na podstawie przynależności etnicznej lub religijnej[5]. Konstytucja zapewnia wolność religijną, lecz państwo nie przestrzega tego prawa[6].

Pomimo powstania konstytucji, która określa podstawowe zasady demokratyczne i zapewnia przestrzeganie praw człowieka, rząd z Isajas Afewerki na czele systematycznie łamie prawa człowieka.

Przypisy edytuj

  1. THE CONSTITUTION OF ERITREA. Embassy of The State of Eritrea Stockholm – Sweden. [dostęp 2016-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-04)]. (ang.).
  2. a b Piotr Drabik: Erytrea. Dlaczego nikogo nie obchodzi?. wiadomosci24.pl, 2010-10-02. [dostęp 2016-01-19]. (pol.).
  3. Eritrea 1997. princeton.edu. [dostęp 2016-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-13)]. (ang.).
  4. Erytrea. informatorekonomiczny.msz.gov.pl. [dostęp 2016-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-24)]. (pol.).
  5. Erytrea. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-01-19].
  6. Erytrea: 65 członków uznanego przez państwo kościoła aresztowanych. Open Doors, 2012-01-16. [dostęp 2016-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj