Konzo (znane także jako mantakassa) – epidemicznie występująca tropikalna parapareza/tetrapareza związana z długotrwałym spożywaniem niewystarczająco przetworzonego manioku. W obrazie klinicznym stwierdza się cechy uszkodzenia górnego neuronu ruchowego; „konzo” w narzeczu Yaka oznacza „związane nogi”. Przypadki zachorowań notowane są przede wszystkim w ubogich rejonach środkowej i wschodniej Afryki. Jako pierwszy chorobę opisał włoski lekarz Giovanni Trolli w 1938 roku w Kongu Belgijskim. Schorzenie ma związek z długotrwałym narażeniem na działanie cyjanków uwalnianych z roślinnych glukozydów[1], jednak dokładna patogeneza nie jest wyjaśniona. Uważa się, że do rozwinięcia objawów niezbędny jest równoczesny niedobór w pożywieniu aminokwasów zawierających siarkę. Obserwuje się rodzinne występowanie przypadków choroby.

Efekt toksyczny spożycia innych części roślin
Klasyfikacje
ICD-10

T62.2

Pacjent ze spastycznym niedowładem połowiczym i zaburzeniami chodu w przebiegu konzo. Rycina wskazuje na górny neuron ruchowy jako prawdopodobne miejsce neurodegeneracji.

Przypisy edytuj

  1. T. Tylleskär, M. Banea, N. Bikangi, RD. Cooke i inni. Cassava cyanogens and konzo, an upper motoneuron disease found in Africa.. „Lancet”. 339 (8787), s. 208-211, 1992. DOI: 10.1016/0140-6736(92)90006-O. PMID: 1346173. 

Bibliografia edytuj

  • Tylleskär T, Howlett WP, Rwiza HT, Aquilonius SM, Stålberg E, Lindén B, Mandahl A, Larsen HC, Brubaker GR, Rosling H. Konzo: a distinct disease entity with selective upper motor neuron damage. „J Neurol Neurosurg Psychiatry”. 56. 6, s. 638-643, 1993. PMID: 8509777. 

Linki zewnętrzne edytuj

  • Konzo. itg.be. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-07)]. Instituut voor Tropische Geneeskunde Antwerpen