Wikipedia

Korfball

dyscyplina sportu drużynowego

Korfball (od: niderl. korf ‘kosz’; ang. ball ‘piłka’) – koedukacyjna dyscyplina sportu drużynowego z piłką.

Młodzież rozgrywająca mecz korfballu

Korfball dostrzeżony został przez nauczycieli wychowania fizycznego, instruktorów oraz trenerów jako dyscyplina będąca doskonałym uzupełnieniem zajęć z wychowania fizycznego, propagująca zdrowy styl życia oraz zachęcająca do aktywności ruchowej[styl do poprawy].

Jej największe walory to: gra mężczyzn i kobiet w tej samej drużynie, wysoki stopień współpracy na boisku (nie da się zagrać solo), gra 360 stopni dookoła kosza, pełnienie kilku różnych funkcji przez zawodników (brak specjalizacji w pełnieniu jednej roli), integracja.

Historia korfballu na świecie edytuj

W 1902 roku holenderski nauczyciel wychowania fizycznego, z Amsterdamu - Nico Broekhuizen wyjechał do Nääs (Szwecja) na szkolenie z gimnastyki dla dzieci. Zainspirowany poznanym tam “ringbollem”, po powrocie do kraju stworzył zasady nowej gry i wprowadził ją swoim uczniom w szkole. Nazwał ją korfball.

Czynnikiem utrudniającym rozwój dyscypliny był fakt, że mężczyźni i kobiety grają na równych prawach (zbyt „postępowe” zasady) oraz okres wojenny w Europie i na świecie. Kolejnym kontrowersyjnym aspektem były stroje, w których kobiety miały odkryte kostki i kolana. Jedna z gazet wypowiedziała się na ten temat: “Korfball is a monster that spreads its claws to all sides” (tłum. “Korfball jest jak potwór rozpościerający swoje szpony na wszystkie strony”). Najstarszy, wciąż funkcjonujący holenderski klub korfballu HKC ALO(inne języki) powstał 1 lutego 1906 roku (Den Haag).

W 1920 i 1928 roku korfball został zademonstrowany na letnich Igrzyskach Olimpijskich. Międzynarodowa Federacja Korfballu (IKF - International Korfball Federation) została założona w 1933 roku w Antwerpii (Belgia). Po II wojnie światowej do IKF dołączały kolejne narodowe federacje, z Wielkiej Brytanii czy Niemiec. Ekspansja korfballu najszybciej przebiegała w ostatnim ćwierćwieczu XX wieku. Do 2007 roku IKF zarejestrował 54 narodowe federacje, a do 2020 - 69 krajów członkowskich z 6 różnych kontynentów.

Od 1978 roku, co cztery lata, rozgrywane są mistrzostwa świata w korfballu, a od 1985 roku jako dyscyplina nieolimpijska znajduje się na liście rozgrywek World Games. W 1993 roku dyscyplina ta została wpisana na listę MKOL, oczekując na pojawienie się na Igrzyskach Olimpijskich.

Historia korfballu w Polsce edytuj

Początek korfballu w Polsce datuje się na sierpień 1987 roku, gdzie w olsztyńskim Kortowie odbył się kurs prowadzony przez holenderskich i belgijskich trenerów. Wtedy właśnie odbył się pierwszy pokazowy mecz korfballu w Polsce. W tym samym czasie czworo Polaków przebywało na takim kursie w Holandii. W październiku 1987 roku założono Akademicką Federację Korfballu, gdyż pierwsze drużyny powstawały wśród studentów. W 1988 roku Polska została przyjęta w poczet członków Międzynarodowej Federacji Korfballu. Następnie powstał Komitet Założycielski Polskiej Federacji Korfballu, który doprowadził, że dnia 7 lipca 1993 roku gra została oficjalnie dopuszczona do uprawiania przez dzieci i młodzież (Dz.U.Nr 36 poz.370).

W lutym 1994 roku powstała Polska Federacja Korfballu (PFK), która w 2012 roku została przekształcona w Polski Związek Korfballu (PZKorf). W lipcu 2017 roku PZKorf współorganizował World Games we Wrocławiu, na którym polska drużyna zajęła 8 miejsce. W październiku tego samego roku powstał Polski Komitet Sportów Nieolimpijskich (PKSN,) do którego PZKorf został przyjęty, a rok później został wpisany w poczet członków Polskiego Komitetu Olimpijskiego (PKOL).

Pierwszym sukcesem polskich korfbalistów (AWF Kraków) było zdobycie siódmego miejsca w 1989 roku w Klubowym Pucharze Europy w Arnhem. Natomiast w 1998 roku studenci AWF Warszawa na Akademickich Mistrzostwach Europy w Cetniewie zdobyli srebrny medal. Największym sukcesem Polaków było dziewiąte miejsce na Mistrzostwach Świata w Australii w 1999 roku(inne języki) oraz przyznany tam tytuł „Najbardziej spektakularnej drużyny mistrzostw”. Królem strzelców został polski zawodnik – Artur Dąbrowski. Trenerem mistrzowskiej drużyny był Holender – Jantinus Scholtmeijer.

Podstawowe zasady gry edytuj

Gra zespołowa, mieszana, o ograniczonym kontakcie fizycznym. W drużynie znajduje się 8 graczy: 4 kobiety i 4 mężczyzn. Boisko o wymiarach 40x20m podzielone jest na 2 strefy: ataku i obrony. Na każdej połowie umieszczony jest kosz na 3,5m słupie (bez tablicy). Gra polega na zdobyciu większej liczby punktów niż zespół przeciwny. Za każdy celny rzut zdobywamy 1 punkt - niezależnie od dystansu, czy sposobu jego wykonania. W korfballu nie wolno: biegać z piłką, kozłować, wyrywać piłki z rąk, ani podawać piłki z rąk do rąk bez fazy lotu piłki. Aby zapobiec zdobywaniu koszy przez drużynę przeciwną, możemy: przechwycić podanie bądź ustawić pozycję bronioną przed rzucającym zawodnikiem. Zgodnie z przepisami gry, krycie zawodnika odbywa się w ramach tej samej płci. Za wszelkie odstępstwa od tej zasady dyktowany jest rzut wolny lub karny. W oficjalnych meczach drużyna ma 25 sekund na rozegranie akcji ataku (liczone od momentu wejścia w posiadanie piłki przez zawodnika w strefie ataku lub po dotknięciu piłki obręczy kosza gdy następnie przejmie ją zawodnik atakujący).


Mecze międzynarodowe trwają 4×10min, z 1 minutową przerwą pomiędzy kwartami i 10 minutową w połowie meczu. Często spotykanym formatem gry jest też granie 2×30 minut. W przypadku remisu odbywa się dogrywka trwająca aż do momentu wrzucenia piłki do kosza przez jedną z drużyn (tzw. złoty gol). Nierozstrzygnięta dogrywka kończy się rzutami karnymi. Za zwycięstwo w normalnym czasie gry przyznawane są 3 pkt., za porażkę 0, zaś w przypadku dogrywki: wygrywająca poprzez GG drużyna otrzymuje 2 pkt. a drużyna przeciwna 1 pkt.

Rozgrywki edytuj

Drużyny klubowe, reprezentacje narodowe seniorów i juniorów biorą udział w rozgrywkach międzynarodowych (Mistrzostwa Świata, Mistrzostwa Europy, Puchar Europy, Puchar Wicemistrzów, World Games).

Czołowe kraje światowego korfballu to Holandia (Mistrzowie Świata), Belgia, Tajwan, Chiny, Niemcy, Portugalia, Czechy i Anglia.

Reprezentacja Polski w korfballu na arenie międzynarodowej edytuj

Mistrzostwa Świata[1] edytuj

Rok Mistrzostwa Gospodarz Lokata
1999 6. Mistrzostwa świata Adelaide, Australia 9. miejsce
2003 7. Mistrzostwa świata Rotterdam, Holandia 12. miejsce
2007 8. Mistrzostwa świata Brno, Czechy 14. miejsce
2011 9. Mistrzostwa świata Shaoxing, Chiny 10. miejsce
2015 10. Mistrzostwa świata Antwerpia, Belgia 14. miejsce
2019 11. Mistrzostwa świata Durban, RPA 11. miejsce
2023 12. Mistrzostwa Świata(inne języki) Taipei, Tajwan 11. miejsce


Mistrzostwa Europy[2] edytuj

Rok Mistrzostwa Gospodarz Lokata
1998 1. Mistrzostwa Europy Portugal 7. miejsce
2002 2. Mistrzostwa Europy Terrassa, Katalonia, Hiszpania 10. miejsce
2010 4. Mistrzostwa Europy Holandia 9. miejsce
2014 5. Mistrzostwa Europy Portugalia 8. miejsce
2016 6. Mistrzostwa Europy Holandia 9. miejsce
2018 7. Mistrzostwa Europy Holandia 9. miejsce
2021 8. Mistrzostwa Europy Belgia, Polska 9. miejsce


World Games edytuj

Rok Mistrzostwa Gospodarz Lokata
2017 10. World Games Wrocław, Polska 8. miejsce


European Bowl edytuj

Rok Mistrzostwa Gospodarz Lokata
2005 1. European Bowl Terrassa, Katalonia, Hiszpania 4. miejsce

Reprezentacja Polski w korfballu plażowym na arenie międzynarodowej edytuj

Mistrzostwa Świata edytuj

Rok Mistrzostwa Gospodarz Lokata
2022 1. Mistrzostwa świata Nador, Maroko 1. miejsce
2024 2. Mistrzostwa świata Pattaya, Thailand

Puchar Świata (Mistrzostwa Europy) edytuj

Rok Mistrzostwa Gospodarz Lokata
2017 1. Otwarte Mistrzostwa Europy Haga, Holandia 7. miejsce
2018 1. Puchar Świata Blankenberge, Belgia 3. miejsce
2019 2. Puchar Świata Azja -
2023 3. Puchar Świata Wrocław, Polska 3. miejsce
2024 4. Puchar Świata Temse, Belgium

Polska Liga Korfballu edytuj

Mistrzowie Polski edytuj

Mistrzowie Polski Juniorów Młodszych edytuj

  • – 2019
  • – 2018
  • – 2017
  • – 2016
  • – 2015 Cirkus Konstacin
  • – 2014 Maratończyk koło
  • – 2013 Hetman Sosnówka
  • – 2012 Hetman Sosnówka
  • – 2011 Maratończyk-DAgraf Koło
  • – 2010 Hetman Sosnówka
  • – 2009 Maratończyk-DAgraf Koło
  • – 2008 Maratończyk Koło
  • – 2007 Maratończyk Koło
  • – 2006 Maratończyk Koło
  • – 2005 Maratończyk Koło
  • – 2004 Maratończyk Koło
  • – 2003 Lider Krotoszyn
  • – 2002 Iglica Wrocław
  • – 2001 TOP 54 Biała Podlaska

Mistrzowie Polski Juniorów Starszych edytuj

  • – 2019
  • – 2018
  • – 2017
  • – 2016
  • – 2015 Hetman Sosnówka
  • – 2014 Hetman Sosnówka
  • – 2013 Hetman Sosnówka
  • – 2012 Maratończyk-Sanitec Koło
  • – 2011 Maratończyk-Sanitec Koło
  • – 2010 Hetman Sosnówka
  • – 2009 Maratończyk-Sanitec Koło
  • – 2008 Fenix Krotoszyn
  • – 2007 Fenix Krotoszyn
  • – 2006 Maratończyk Koło
  • – 2005 Maratończyk Koło
  • – 2004 AKK AWF Biała Podlaska
  • – 2003 Iglica Wrocław
  • – 2002 AKK AWF Biała Podlaska
  • – 2001 Cirkus Konstancin
  • – 2000 AKK AWF Biała Podlaska

Drużyny biorące udział w rozgrywkach PZKorf edytuj

Lista seniorskich klubów członkowskich PZKorf (Polskiego Związku Korfballu), biorących udział w rozgrywkach PZKorf w sezonie 2022/2023):

  1. AZS Balluf Wrocław
  2. MKS Marcovia Marki
  3. LUKS Olympic Słupia

Przypisy edytuj

  1. ↑ The history of the IKF and the IKF World Championship. IKF. [zarchiwizowane z tego adresu (20 września 2013)].
  2. ↑ The history of the IKF European Championship. IKF. [zarchiwizowane z tego adresu (20 września 2013)].
  3. ↑ Sezon 2020/2021 – mistrzem AZS Balluff Wrocław – Korfball.pl [online] [dostęp 2021-11-21] (pol.).
  4. ↑ Sezon 2019/2020 – nierozstrzygnięty – Korfball.pl [online] [dostęp 2021-11-21] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Korfball&oldid=73184297”