Koszty wytworzenia – wszelkie koszty związane bezpośrednio i pośrednio z przerobem materiałów, z wykonywaniem usług lub pozyskaniem (wydobyciem) kopalin, z wyłączeniem kosztów sprzedaży wyrobów gotowych i usług[1].

Zgodnie z ustawą o rachunkowości w tej grupie kosztów należy wyodrębnić:

  • koszty bezpośrednio związane z przychodami osiągniętymi dzięki nim przez jednostkę. Taka część kosztów wpływa na wynik finansowy okresu, w którym występują związane z nimi przychody,
  • koszty, które można jedynie w sposób pośredni przyporządkować przychodom osiąganym przez jednostkę. Wówczas mamy do czynienia z obowiązkiem uznania w wyniku finansowym danego okresu ich części, które dotyczą tego okresu.

Jednostka powinna ustalać koszty wytworzenia w poszczególnych etapach:

  1. Ustalić globalny koszt wytworzenia jako wszystkie koszty związane z procesem wytwarzania;
  2. Ustalić dwie odrębne grupy kosztu wytworzenia:
    • grupę kosztów którą można bezpośrednio przyporządkować przychodom,
    • grupę kosztów którą można jedynie pośrednio przyporządkować przychodom;
  3. Rozliczenie drugiej części kosztów wytworzenia w części dotyczącej danego okresu.

Przypisy edytuj

  1. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. z 2003  r. nr 152 , poz. 1475).

Bibliografia edytuj

  • Rachunkowość zarządcza: praca zbiorowa. Teresa Kiziukiewicz (red.); Ksenia Czubakowska (aut. rozdz. ). Wrocław: Wydawnictwo „Ekspert”, 2009. ISBN 978-8-3891-7952-4.
  • Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r. poz. 217)