Kotlina Żmigrodzka

Kotlina Żmigrodzka (318.33) – mezoregion fizycznogeograficzny w środkowo-zachodniej Polsce, stanowiący środkowo-wschodnią część Obniżenia Milicko-Głogowskiego. Region graniczy od północy z Wysoczyzną Kaliską i Wysoczyzną Leszczyńską, od północnego zachodu z Pradoliną Głogowską, od zachodu i południa ze Wzgórzami Trzebnickimi, od wschodu ze Wzgórzami Twardogórskimi a od północnego wschodu z Kotliną Milicką. Kotlina Żmigrodzka leży na pograniczu województw dolnośląskiego i wielkopolskiego.

Kotlina Żmigrodzka

Prowincja	Niż Środkowoeuropejski
Podprowincja	Niziny Środkowopolskie
Makroregion	Obniżenie Milicko-Głogowskie
Mezoregion	Kotlina Żmigrodzka
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska: woj. dolnośląskie woj. wielkopolskie

Mezoregion jest rozległym obniżeniem (30 na 40 km) utworzonym w starszym plejstocenie jako misa końcowa warciańskiego zlodowacenia, które od południa ogranicza łuk glacjotektonicznie spiętrzonych wzgórz. Na dnie kotliny występują osady glacjalne, fluwioglacjalne i aluwialne. Przez środek regionu przebiega zabagniona, równoleżnikowa dolina Baryczy. Piaski Kotliny Żmigrodzkiej porastają głównie bory sosnowe.

Głównym ośrodkiem miejskim regionu jest Żmigród, na pograniczu leżą Rawicz, Wąsosz i Prusice oraz wieś Wińsko.

Bibliografia

• JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 2002, ISBN 83-01-13897-1, OCLC 830377558 .brak strony (książka)
• Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12677-9