Królowa pszczół (baśń)
Królowa pszczół (Die Bienenkönigin) – baśń braci Grimm opublikowana w ich zbiorze Baśni w 1812 roku (tom 1, nr 62).
 Otto Ubbelohde - ilustracja do baśni | |
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu |
Baśń |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Niemcy |
| Język | |
| Data wydania |
1812 (w zbiorze Baśni) |
Treść edytuj
Dwaj bracia wyruszyli w świat. Ponieważ długo nie wracali do domu, ich śladem wyruszył trzeci, najmłodszy, którego zwano pogardliwie Głuptaskiem. Głuptasek odnalazł braci i od tej chwili podróżowali razem. W czasie wędrówki bracia napotkali najpierw mrowisko pełne mrówek, potem stado kaczek, a wreszcie duży ul pełen pszczół. Starsi bracia za każdym razem chcieli skrzywdzić spotkane zwierzęta, ale za każdym razem sprzeciwiał się temu Głuptasek.
Pewnego dnia bracia dotarli do zaczarowanego zamku. Mieszkał w nim karzeł, który ich ugościł. Poinformował ich, że mogą odczarować zamek, jeśli rozwiążą trzy zadania. Ostrzegł ich, że w razie niepowodzenia zostaną zamienieni w kamień.
Pierwszym zadaniem było wyszukanie tysiąca pereł wśród mchu pod zamkiem, drugim - wyłowienie z jeziora kluczyka do sypialni najmłodszej królewny, a trzecie polegało na tym, że trzeba było odgadnąć, która z trzech uśpionych królewien jest najmłodsza.
Starsi bracia nie zdołali wypełnić żadnego z zadań i zamienili się w kamienie. Głuptaskowi udało się tego dokonać dzięki pomocy przyjaciół, którym kiedyś sam pomógł: mrówki pomogły mu szukać pereł, kaczki kluczyka w jeziorze, a rozpoznać królewnę - pomogła królowa pszczół. Dzięki Głuptaskowi wszyscy w zamku się obudzili. Także jego bracia odzyskali ludzką postać. Głuptasek i bracia ożenili się z królewnami i żyli długo i szczęśliwie[1].
Przypisy edytuj
- ↑ Baśnie braci Grimm, tom 1, wyd. LSW, 1989.
Bibliografia edytuj
- Baśnie braci Grimm, tom 1, wyd. LSW, 1989.