Krepidoma
Krepidoma – najniższa, widoczna część świątyni greckiej, kamienna podstawa w formie trzech stopni (krepis)[1] obiegająca dookoła budowlę[2][3]. Krepidoma jest częścią fundamentu (euthynerii) widoczną nad poziomem terenu[2]. Górną płaszczyznę krepidomy nazywano stylobatem[1] lub też stereobatem[2][4]. W przypadku, gdy stopnie krepidomy były bardzo wysokie, od frontu układano na nich mniejsze bloki ułatwiające wchodzenie[2].
1. kolumna
2. ściana
3. stylobat
4. stereobat
5. euthynetria
6. krepidoma
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Michałowski i inni, Encyklopedia sztuki starożytnej : Europa, Azja, Afryka, Ameryka, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1998, s. 345, 542, ISBN 83-01-12466-0, OCLC 749531685 [dostęp 2019-07-18].
- ↑ a b c d Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wyd. 3, Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2002, s. 212-213, 388, ISBN 83-01-12365-6, OCLC 51024180 [dostęp 2019-07-18].
- ↑ Witold Szolginia, Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo, Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 182.
- ↑ Zbigniew Bania, Małgorzata Jędryczko, Wydawnictwo Arkady., Sztuka świata. T. 17, Słownik terminów : A -K, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 232, ISBN 978-83-213-4726-4, OCLC 829853214 [dostęp 2019-07-18].
Bibliografia edytuj
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 83. ISBN 83-85001-89-1.