Krupski Jan Nepomucen
Jan Nepomucen Krupski (ur. 1799, zm. 1 maja 1856 w Warszawie) – literat, dziennikarz, ojciec polskiej stenografii.
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku |
Życiorys
edytujUrodził się w 1799, rodzice jak i miejsce jego urodzenia nie są znane. Już w 1816 zajmował się problemami związanymi ze stenografią. W 1828 powstał pierwszy polski podręcznik do stenografii jego autorstwa. Opublikowany został w 1858, już po śmierci autora. Stenografia była postrzegana przez zaborców jako tajne pismo spiskowców, dlatego też nie było wydawców chętnych do wydania takiej pracy.
Po 1831 redagował "Gazetę Warszawską" a następnie Gazetę Codzienną. W latach 1835-38 był redaktorem pisma "Światowid czyli Zbiór Najciekawszych Powieści i Artykułów tak Tłómaczonych jak Oryginalnych Nauce i Zabawie Poświęconych"[1]. W 1836 wydał "Łaźnie parowe rosyjskie, uważane pod względem lekarskim i dyetetycznym…" oraz "Strategika szachowa czyli teoretyczny i praktyczny sposób doskonalenia się w grze szachów".
Pod koniec życia był bibliotekarzem w Akademii Duchownej Rzymsko-Katolickiej w Warszawie. Zmarł 1 maja 1856 i pochowany został na cmentarzu powązkowskim.
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1851-1890: zmarli i ich rodziny. Wyd. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982, s. 78. ISBN 83-06-00465-5.
- Lech Klewżyc: Jan Nepomucen Krupski. [w:] Internetowy Polski Słownik Biograficzny [on-line]. www.ipsb.nina.gov.pl, 1970. [dostęp 2024-02-27].