Kruszon

zimny owocowy koktajl alkoholowy

Kruszon (fr. cruchon – dzbanuszek) – orzeźwiający koktajl alkoholowy wytwarzany z wytrawnego białego wina (niekiedy z dodatkiem koniaku), cukru i soku owocowego (lub samych owoców), a także zmrożonej wody sodowej i lodu[1].

Kruszon

W historii edytuj

Ten orzeźwiający napój, nazywany również bolą, zyskał popularność w XIX i w pierwszej połowie XX wieku. Podawano go na świątecznych stołach, podczas zabaw i balów karnawałowych, a także przy różnego rodzaju spotkaniach towarzyskich. Nazwa jego powstała od serwowania w szklanych dzbankach, z których napój rozlewano do kieliszków[2].

Niezbędnymi składnikami kruszonu było białe wino, cukier i owoce cytrusowe (lub sok z nich), lecz w wielu domach przechowywano i stosowano własne przepisy. Musiał być mocno schłodzony albo podawany z lodem w szklankach ze słomkami. W sprzedaży dostępne były komplety naczyń do serwowania kruszonu (duży dzbanek na tacy z małymi kielichami). Ze względu na zawartość alkoholu kruszon przeznaczony dla kobiet rozcieńczano przegotowaną wodą[2].

Kruszon z Krzeszowa edytuj

 
Kruszon według krzeszowskiego przepisu

W Krzeszowie (w województwie podkarpackim) wytwarzano kruszon, jak twierdzą jego mieszkańcy, "od niepamiętnych czasów". W przepisie na krzeszowski kruszon jest: białe wino, produkowane z owoców rosnących w tamtejszych sadach, suszone owoce (jabłka, gruszki i śliwki) oraz cukier i woda gazowana. Finalny produkt ma około 8% alkoholu. Wytwarzany od lat według tej samej tradycyjnej receptury został wpisany w marcu 2006 na Listę produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Maciej Halbański: Leksykon sztuki kulinarnej. Warszawa: Watra, 1987, s. 91; Słownik wyrazów obcych (opr. T. Marcinów). Katowice: Videograf II, 2005, s. 143; Słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: PWN, 1991, s. 474.
  2. a b Małgorzata Szubert: Leksykon rzeczy minionych i przemijających, dz. cyt.
  3. Wpis na listę produktów tradycyjnych. [dostęp 2021-10-14]. (pol.).

Bibliografia edytuj

  • Małgorzata Szubert: Leksykon rzeczy minionych i przemijających. Warszawa: Muza, 2004, s. 124. ISBN 83-7319-486-X.

Linki zewnętrzne edytuj