Krystyna Moszumańska-Nazar

polska kompozytorka

Krystyna Moszumańska-Nazar (ur. 5 września 1924 we Lwowie, zm. 27 września 2008 w Krakowie) – polska kompozytorka, profesor i rektor (1987–1993) krakowskiej Akademii Muzycznej.

Krystyna Moszumańska-Nazar
Data i miejsce urodzenia

5 września 1924
Lwów

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

27 września 2008
Kraków

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytorka, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys edytuj

Uczęszczała do lwowskiej szkoły sióstr benedyktynek ormiańskich[1], szkoły muzycznej Anny Niementowskiej we Lwowie, następnie do lwowskiego konserwatorium. Po wojnie zmuszona do opuszczenia Lwowa anektowanego przez ZSRR osiadła w Krakowie, gdzie skończyła studia w PWSM jako uczennica Jana Hoffmana w klasie fortepianu i Stanisława Wiechowicza w klasie kompozycji.

Po studiach uczyła fortepianu i teorii w Liceum Muzycznym w Krakowie; wśród jej uczniów byli m.in.: Katarzyna Gärtner, Wojciech Karolak, Krzysztof Meyer i przyszły „skald” Andrzej Zieliński. Od 1963 uczyła w PWSM w Krakowie, obecnej Akademii Muzycznej. W 1975 została dziekanem, w 1978 prorektorem, a w 1987 rektorem tej uczelni (do 1993). Dzięki niej szkoła uzyskała obecną siedzibę, w centrum miasta, w byłym gmachu KW PZPR.

Główne nagrody uzyskane na międzynarodowych konkursach w 1961 i 1962 roku zwróciły na nią uwagę środowiska. Konsekwencją było pierwsze wykonanie na festiwalu „Warszawska Jesień” w 1963. W niedługim czasie zdobyła rangę najwybitniejszej polskiej kompozytorki po Grażynie Bacewicz. Utwory z lat sześćdziesiątych utrzymane były w nurcie sonoryzmu, w późniejszych do głosu doszła umiarkowana tradycja. Charakterystyczne dla kompozytorki było częste i pomysłowe używanie perkusji.

Los tak sprawił, że byłam w bliskim kontakcie z bardzo dobrymi perkusistami polskimi, przede wszystkim jazzowymi, jak i wirtuozami w ogóle: M. Ptaszyńska, J. Pilch, J. Stefański, L.H. Stevens, którzy swoją wirtuozerią i kreacjami zainspirowali mnie w tym obszarze. Zwracali się do mnie o napisanie utworów dla nich. Twierdzili, że czuję perkusję, wykonywali te utwory. I tak powstały 3 Etiudy na perkusję solo, From end to end percussion, Fantazja na marimbafon solo, Warianty na fortepian i perkusję, Interpretacje na flet, taśmę i perkusję czy wreszcie utwór dla pięciu perkusistów Music for five. Ważną rolę perkusja odgrywa też w takich utworach kameralnych jak Pieśń nad Pieśniami, Wyzwanie, Bel canto, Hexaedre, Pour orchestre, Rapsod II, Wariacje koncertujące na flet i orkiestrę kameralną, czy wreszcie Koncert na orkiestrę[2].

W 2009 roku Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej w Krakowie został w całości poświęcony pamięci Krystyny Moszumańskiej-Nazar[3].

Skomponowała ok. 70 utworów, m.in.:

  • Hexaèdre na orkiestrę (1960)
  • Muzyka na smyczki (1962)
  • Exodus na orkiestrę (1964)
  • Fresk I (1988), II (1992) i III „Lwowski” (1993) na orkiestrę symfoniczną
  • Leggiero e mobile na orkiestrę (1996), Kraków 1997
  • Variazioni concertanti na flet i orkiestrę kameralną (1965/1966)
  • Koncert na perkusję i orkiestrę (1998)
  • Madonny polskie na chór mieszany i orkiestrę, do sł. Jerzego Harasymowicza-Broniuszyca (1974)
  • utwory kameralne, wokalne

Była teściową Joanny Wnuk-Nazarowej, dyrygentki i byłej minister kultury.

Nagrody i odznaczenia edytuj

W 1999 roku odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. Wcześniej, w 1993, otrzymała Krzyż Oficerski tego orderu[5].

Przypisy edytuj

  1. Krystyna Moszumańska-Nazar 1924–2008, „Gazeta Wyborcza Kraków”, 30.03.2009.
  2. K. Moszumańska-Nazar, O roli perkusji i traktowaniu jej w moich utworach, cytowane za: K. Kasperek, Krystyna Moszumańska-Nazar. Katalog tematyczny utworów, Kraków: Akademia Muzyczna w Krakowie 2004, s. 154.
  3. Dni kompozytorów. Dziennik Polski, 26 maja 2009. [dostęp 2009-05-26]. (pol.).
  4. Monitor Polski, poz. 16.
  5. Monitor Polski, poz. 9. isap.sejm.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-18)]..

Bibliografia edytuj

  • Lesław Czapliński, De color concentionis, albo o stylistycznej tożsamości autora. Krystyna Moszumańska-Nazar, klasyk sonoryzmu, w: „Opcje” 1/2009.
  • Lwowskie geny osobowości twórczej. Rozmowy z Krystyną Moszumańską-Nazar przeprowadziła Małgorzata Woźna-Stankiewicz, Kraków: Musica Iagellonica 2007.
  • Katarzyna Kasperek, Krystyna Moszumańska-Nazar. Katalog tematyczny utworów, Kraków: Akademia Muzyczna w Krakowie 2004.
  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 576. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
  • The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. M. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj