Kultura ananińska – kultura epoki brązu i wczesnej epoki żelaza, rozwijająca się od IX do II wieku p.n.e. w dorzeczu środkowej Wołgi, Kamy, Wiatki i Białej. Osiedla tej kultury sytuowane były najczęściej na nadrzecznych cyplach. Gospodarka opierała się na hodowli głównie koni, a w dalszej kolejności bydła i świń uzupełnianą rolnictwem, którego znaczenie wzrastało wraz z biegiem lat. Silnie rozwinięta była metalurgia brązu i żelaza, wytwarzane były głównie elementy uzbrojenia (groty oszczepów, grociki do strzał łuków, sztylety, czekany) zdobione symboliką zoomorficzną. Cmentarzyska charakteryzowały się dużym rozmiarem, często więcej niż 1000 grobów oraz pochówkami szkieletowymi.

Obszar kultury ananińskiej w dorzeczu środkowej Wołgi, Kamy, Wiatki i Białej.

Bibliografia edytuj

  • Praca zbiorowa pod. red. Joachim Śliwa: Wielka Historia Świata Tom 2 Stary i Nowy Świat od „rewolucji” neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 472. ISBN 83-85719-83-0.