Kumów Majoracki

wieś w województwie lubelskim

Kumów Majorackiwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Leśniowice[5][6].

Kumów Majoracki
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

chełmski

Gmina

Leśniowice

Liczba ludności (2021)

272[2][3]

Strefa numeracyjna

82

Kod pocztowy

22-121[4]

Tablice rejestracyjne

LCH

SIMC

0104840[5]

Położenie na mapie gminy Leśniowice
Mapa konturowa gminy Leśniowice, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kumów Majoracki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kumów Majoracki”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kumów Majoracki”
Położenie na mapie powiatu chełmskiego
Mapa konturowa powiatu chełmskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kumów Majoracki”
Ziemia51°01′27″N 23°32′20″E/51,024167 23,538889[1]
Integralne części wsi Kumów Majoracki[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0104863 Ogrodowa część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Leśniowice[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 343 mieszkańców i była trzecią co do liczby ludności miejscowością gminy[8].

Historia edytuj

Miejscowość Kumów należała do Grodów Czerwieńskich, co potwierdzać może zapis w kronice ruskiej (tzw. Ipatjewskiej) pod rokiem 1205 o walce Litwinów u wrót Czerwienia. Litwini mieli wojować jednocześnie koło Kumowa, a zastawę wojskową trzymać przy wsi Uchanie. Ten przekaz przemawia za położeniem Czerwienia m.in. w tym miejscu w późniejszej Ziemi Chełmskiej, bardzo blisko samego Chełma. Staroruska kronika Powieść minionych lat wymienia podbicie siedlisk Lachów. Pisze Nestor, praojciec kronikarzy ruskich – „wyprawił się Włodzimierz na Lachów i zabrał im Przemyśl, Czerwień i inne grody.” czyli ...Przemyśl, Czerwień i inne...zdobyte przez Włodzimierza Wielkiego w 981 roku. Wtedy również Kumów i Chełm stały się częścią Rusi Kijowskiej. Prawdopodobnym jest, że wcześniej, do roku 981, tereny te należały do państwa Mieszka I. W 981 Kumów, jeden z Grodów Czerwieńskich, był krótko pod zwierzchnictwem czeskim, a następnie polskim; 981-1018 – zajmowała go Ruś Kijowska. W czasie wyprawy wojennej w 1018 r. odbił te tereny Bolesław Chrobry podczas wyprawy na Kijów. Potwierdza to ta sama kronika, opisując zdobycie Grodów Czerwieńskich przez króla Polski Bolesława Chrobrego w roku 1018. W wyniku wojen prowadzonych na terenie Grodów Czerwieńskich gród ten, należący do Polski, został zniszczony. W 1018-1030 Ziemie chełmskie posiadała Polska, aż odbite zostały przez Jarosława Mądrego w 1031 r. a Polska ponownie utraciła w tym roku Kumów i Chełm. Ponownie przyłączył te grody Bolesław Szczodry w 1069 r., a w 1073 zajął cały Wołyń, w czasie wyprawy na Kijów, uzależniając go czasowo od Polski. Ziemie chełmskie utracił Władysław Herman i weszły one w skład Rusi Kijowskiej. Tu w Kumowie mieściła się rezydencja biskupia. Potwierdza to Władysław Jagiełło w akcie fundacyjnym świątyni Rozesłania św. Apostołów w Chełmie z 14 sierpnia 1417 r. w sprawie przyłączenia do biskupstwa chełmskiego 4 lub 5 wsi, w tym Kumowa - rezydencji biskupiej, Pobołowic, Dobryniowa oraz Plitnik albo Zagadców). O znaczeniu Kumowa świadczy fakt pochowania tu w 1779 r. hetmana wielkiego polnego i koronnego. Był nim Wacław Piotr Rzewuski herbu Krzywda (ur. 29 października 1706 r. w Rozdole, zm. 27 października 1779 r. w Sielcu) – hetman wielki koronny, hetman polny koronny, kasztelan krakowski od 1778, wojewoda krakowski od 1762, wojewoda podolski od 1736, poeta, pisarzem polnym koronnym, literat, stronnik Stanisława Leszczyńskiego w 1733 – syn Stanisława Mateusza i Ludwiki Kunickiej. Stąd też pochodził dziekan chełmski, proboszcz Kumowa - ks. Antoni Borowski. W dokumencie erekcyjnym napisano: „pierwszy ten kamień położył Antoni Borowski dziekan chełmski, prepozyt kumowski dnia 15 IV 1753 r, który poświęcił świątynię Rozesłania Apostołów w Chełmie”.

 
Pomnik przyrody „Zygmunt” w Kumowie Majorackim

Zabytki edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65207
  2. Wieś Kumów Majoracki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-23] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-01-23].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 642 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. 
  7. Strona gminy, sołectwa [dostęp 2023-12-19]
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.

Linki zewnętrzne edytuj