Kutchicetus – rodzaj wymarłego prawalenia żyjącego we wczesnym eocenie (około 46–43 miliony lat temu). Do tej pory odkryto i opisano jedynie jeden gatunek tego zwierzęcia, Kutchicetus minimus, którego szczątki odkryto w zachodnioindyjskim stanie Gudżarat.

Kutchicetus
Okres istnienia: wczesny eocen
56/47.8
56/47.8
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

parzystokopytne

Infrarząd

walenie

Parvordo

prawalenie

Rodzina

Remingtonocetidae

Rodzaj

Kutchicetus

Gatunki

Kutchicetus minimus

Szkielet Kutchicetus zachowany jest w pięćdziesięciu procentach, co pozwala na dość wierne odtworzenie wyglądu zwierzęcia. Odkryto osiem fragmentarycznie zachowanych zębów, fragmenty czaszki, kość ramieniową, piszczel, górne partie kości udowej i kości piszczelowej. Na uwagę zasługuje dobry stan kręgów. Kręgosłup Kutchicetus dochował się w lepszym stanie niż kręgosłup jakiegokolwiek innego wczesno- i środkowoeoceńskiego prawalenia. Znaleziono 1 kręg szyjny, 8 piersiowych, 4 lędźwiowe, 4 krzyżowe i 12 ogonowych.

Kutchicetus miał 2,6 metra długości. Cechy takie jak zwężenie pyska, wydłużone przedtrzonowce i odcinek krzyżowy kręgosłupa składający się z 4 kręgów, wskazują, że zwierzę należało do Remingtonocetidae. Jednocześnie jest ponad dwa razy mniejszy od najmniejszego znanego do tej pory przedstawiciela tej rodziny.

Szczątki kręgosłupa świadczą, że zwierzę było zdolne do życia na lądzie, a nie tylko w wodzie. Duża liczba i mocny charakter kręgów ogonowych oraz małe rozmiary kończyn (kość ramieniowa długości 140 mm, kość piszczelowa – 135 mm) wskazują, że ogon odpowiedzialny był głównie za lokomocję w wodzie.

Linki zewnętrzne edytuj