Meczet Księgarzy
Meczet Księgarzy[1] (arab. مسجد الكتبية, Masdżid al-Kutubijja, fr. Mosquée Koutoubia) – największy meczet w marokańskim Marrakeszu. Budowę meczetu rozpoczął w 1147 roku sułtan Abd Al-Mumin, założyciel dynastii Almohadów, jednak w roku 1158 rozebrano meczet ze względu na błędne wyznaczenie kibli i tym samym położenia ściany z mihrabem. Nowy meczet został ukończony w 1199 roku, pod koniec panowania kalifa Jakuba al-Mansura (1184–1199). Według tradycji mieli go wznosić niewolnicy chrześcijańscy pod kierunkiem budowniczych z Andaluzji[2].
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Wyznanie | |
| Rodzaj | |
Położenie na mapie Maroka  | |
 31°37′26,06″N 7°59′38,29″W/31,623906 -7,993969
| |
Nazwa pochodzi od arabskiego al-Kutubijjin (księgarz, bibliotekarz), odkąd sprzedawcy rękopisów zaczęli ustawiać koło niego swoje stragany. Minaret ma wysokość 69 m i długość boczną 12,8 m. Wnętrze tworzy sześć sal jedna nad drugą; dookoła nich jest poprowadzona rampa, którą muezin dochodzi na balkon. Meczet jest zbudowany w tradycyjnym arabskim stylu - minaret jest ozdobiony czterema kulami z miedzi. Według legendy, pierwotnie były tylko trzy kule, ale zrobione z czystego złota. Czwartą kulę podarowała żona kalifa al-Mansura, która jako zadośćuczynienie za złamanie postu w Ramadanie kazała przetopić swoją złotą biżuterię w czwartą kulę. Wieża służyła jako wzór dla budowniczych Giraldy w Sewilli.
Przypisy edytuj
- ↑ Polski egzonim uchwalony na XCVII posiedzeniu KSNG.
- ↑ Bohdan Rudnickiki. Czerwone miasto Marakesz. „Poznaj Świat”. Rok XI (Nr 11 (132)), s. 18-22, listopad 1963. Polskie Towarzystwo Geograficzne. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Najsłynniejsze miejsca i budowle świata. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2005, s. 264-265. ISBN 83-7184-480-8.