Kyanit (cyjanit, dysten[1]) – polimorficzna odmiana krzemianu glinu (Al
2
O
3
·SiO
2
[2]), minerał z grupy krzemianów wyspowych zaliczany do glinokrzemianów.

Kyanit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

dysten, cyjanit

Skład chemiczny

Al
2
O
3
·SiO
2
, Al2SiO5

Twardość w skali Mohsa

4-4,5 (zgodnie z wydłużeniem kryształów), 6-7 (prostopadle do wydłużenia)

Łupliwość

dokładna według (100), mniej dokładna według (001)

Pokrój kryształu

listewkowy, słupkowy, tabliczkowy

Układ krystalograficzny

trójskośny

Właściwości mechaniczne

anizotropia twardości

Gęstość minerału

3,53 do 3,56 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

niebieska, biała, szarawa, zielonkawa, żółtawa

Rysa

biała

Połysk

szklisty, perłowy na płaszczyznach łupliwości

Współczynnik załamania

1,71-1,73

Inne

optycznie ujemny

Dodatkowe dane
Postacie alotropowe

silimanit i andaluzyt

Szczególne własności

słaba dyspersja

Nazwa cyjanit pochodzi od gr. kyanos = niebieski; nazwa dysten od gr. dis = dwukrotnie, podwójnie oraz sthenos = siła, moc[1] i nawiązuje do zmiennej twardości tego minerału.

Właściwości edytuj

Tworzy spłaszczone, wydłużone kryształy tabliczkowe, listewkowe, czasami słupkowe lub pręcikowe. Występuje w formie skupień ziarnistych, płytkowych, igiełkowych, włóknistych, promienistych. Jest kruchy, przezroczysty, cechą charakterystyczną jest duża anizotropia twardości (zmienia się w zależności od kierunku badania i ściany kryształu). Łatwo podatny na wietrzenie. Al
2
SiO
5
tworzy oprócz kyanitu jeszcze dwie odmiany polimorficzne: silimanit i andaluzyt.

Występowanie edytuj

 
Kryształy kyanitu

Powstaje w warunkach wysokiej temperatury i ciśnienia (metamorfizm wysokociśnieniowy), składnik wielu skał metamorficznych bogatych w glin.

Zastosowanie edytuj

  • w przemyśle – stosowany do:
    • wyrobu materiałów kwasoodpornych i ogniotrwałych
    • ceramiki szlachetnej
    • materiałów izolacyjnych
  • ma znaczenie naukowe (wskaźnik określający charakter i warunki metamorfizmu)
  • ma znaczenie kolekcjonerskie
  • kamień ozdobny czasami jako jubilerski

Przypisy edytuj

  1. a b dysten, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2011-04-05].
  2. Robert Speyer: Thermal Analysis of Materials. CRC Press, 1993, s. 166. ISBN 0-8247-8963-6. (ang.).