Lakisz

starożytne miasto kananejskie

Lakisz lub Lachisz (współczesne Tell ed-Duweir lub Tel Lachisz) – starożytne miasto kananejskie, leżące na równinie Szefela w południowo-zachodnim Izraelu, 40 km. od Jerozolimy. Wzmiankowane w korespondencji amarneńskiej (jako Lakiša) i Biblii (Księga Jozuego). Zdobyte przez Izraelitów pod wodzą Jozuego było jednym z miast plemienia Judy. Obecnie na terenie ruin istnieje izraelski Park Narodowy.

Lakisz
Państwo

 Izrael

Wysokość

252 m n.p.m.

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, w centrum znajduje się punkt z opisem „Lakisz”
Ziemia31°33′42″N 34°50′34″E/31,561667 34,842778
Lakisz – główna brama

Historia edytuj

Miasto zamieszkane było już na przełomie wczesnej i środkowej epoki brązu (przełom III i II tysiąclecia p.n.e.), na co wskazuje znaleziona ceramika[1]. Korespondencja z Amarny podaje nazwiska dwóch władców miasta sprzed podboju Kanaanu przez Izraelitów: Zimredda oraz Šiptibalu. W listach tych władcy Lakisz (wraz z książętami innych miast kananejskich) zwracają się do faraona z prośbą o wsparcie w walce z bandami Habiru[2]. W połowie XIII w. p.n.e. miasto zostało zrujnowane, co przypisywane jest agresji Ludów Morza[3].

Według Biblii miasto zostało zdobyte przez Jozuego (Joz 10,31-32). W X w. p.n.e. dostrzega się w Lakisz wpływy kultury izraelskiej[4]. Miasto miało być przebudowane za czasów syna Salomona, Roboama, który z tego miasta uczynił twierdzę w celu obrony przed najazdami Filistynów i Egipcjan (2 Krn 10,5-12). Po Jerozolimie było najważniejszym miastem królestwa Judy, jednak znacząco ustępowało stolicy, która zdecydowanie wyróżniała się wśród ośrodków miejskich Judy. Powierzchnia Lakisz wynosiła 20 akrów, podczas gdy Jerozolimy – 120 akrów[5]. Oblężone i zdobyte w 701 r. p.n.e. podczas trzeciej kampanii wojennej asyryjskiego króla Sennacheryba, co zostało przedstawione na serii reliefów z Pałacu Południowo-zachodniego w Niniwie oraz opisane w rocznikach Sennacheryba. W okresie podbojów Nabuchodonozora II (dwa oblężenia Jerozolimy 597-587 p.n.e.), miasto to zostało zdobyte i spalone przez Babilończyków w 586 r. p.n.e.

Archeologia edytuj

 
Fragment jednego z Listów z Lakisz.

Znaleziska archeologiczne w Lakisz dostarczają informacji dotyczących budownictwa z różnych epok. W I połowie II tysiąclecia p.n.e. miasto otoczone było stokiem bojowym[6] oraz znajdował się w nim pałac składający się z centralnego dziedzińca otoczonego pomieszczeniami[7]. Strefa pałacowa oddzielona była od reszty miasta. W II połowie II tysiąclecia p.n.e. miasto otoczono murami obronnymi[8]. Z tego samego okresu pochodzą najstarsze znalezione w mieście pozostałości świątyń, z których trzy, zbudowane kolejno w tym samym miejscu, znajdowały się poza murami miasta[9], natomiast czwarta w centralnej części tellu[10]. Izraelici wznieśli w Lakisz, w różnych okresach, silne umocnienia[11]. Znaleziono również pozostałości perskiej rezydencji z przełomu V i IV w. p.n.e.[12]

Poza budynkami w Lakisz odnaleziono także inne świadectwa kultury materialnej, izraelskiej i przedizraelskiej. Przykładem mogą być tu Listy z Lakisz pisane przez niejakiego Hoszajahu do jego dowódcy[13]. Składają się one z 22 ostrakonów[14].

Przypisy edytuj

  1. Gądecki, s. 180.
  2. Gądecki, s. 236.
  3. Gądecki, s. 239.
  4. Gądecki, s. 291.
  5. Gądecki, s. 317.
  6. Gądecki, s. 195.
  7. Gądecki, s. 196.
  8. Gądecki, s. 212.
  9. Gądecki, s. 222.
  10. Gądecki, s. 225.
  11. Gądecki, ss. 341-343.
  12. Gądecki, s. 360.
  13. Gądecki, ss. 336-338.
  14. Gądecki, s. 343.

Bibliografia edytuj