Lapisdurowa Kazalnica
Lapisdurowa Kazalnica (niem. Lapiskanzel, słow. Lapisdurová kazateľnica, węg. Lazúrkő-szószék[1]) – zbudowana z wapieni kazalnica w orograficznie lewych zboczach Doliny Suchej w Tatrach Bielskich na Słowacji. Jest to najwybitniejsza skała wśród grupy skał na południowym zboczu Długiego Wierchu. Tkwi w widłach Lapisdurowego Żlebu i głównej części doliny. Ma pionową ścianę o wysokości około 40 m. Pod ścianą liczne nyże. Dokładnie naprzeciwko, na przeciwległych zboczach Doliny Suchej znajduje się skała Piec[2].
Autorem nazwy skały jest Władysław Cywiński[2]. Kazalnica to rodzaj skały o płaskiej górnej powierzchni, ale podciętej pionową ścianą[3]. Drugi człon nazwy pochodzi od znajdującej się w pobliżu Jaskini Alabastrowej, dawniej zwanej Jaskinią Lapisdurową[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Tatry Bielskie [online] [dostęp 2020-02-10].
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część wschodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 5, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-011-3
- ↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1