Wikipedia

Laurel Halo

amerykańska kompozytorka, instrumentalistka, producentka muzyczna i DJ

Laurel Anne Chartow znana na scenie muzycznej jako Laurel Halo (ur. 3 czerwca 1985 w Ann Arbor) – amerykańska kompozytorka i wykonawczyni muzyki elektronicznej (z kręgu techno i ambient), DJ i producentka muzyczna, autorka 4 albumów studyjnych, jednej ścieżki dźwiękowej, kilku minialbumów oraz wydawnictw zrealizowanych we współpracy z innymi artystami).

Laurel Halo
Ilustracja
Laurel Halo (2010)
Imię i nazwisko

Laurel Anne Chartow

Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1985
Ann Arbor

Instrumenty

instrumenty klawiszowe

Gatunki

ambient techno, techno, muzyka elektroniczna, IDM

Zawód

kompozytorka, instrumentalistka, producentka muzyczna, DJ

Aktywność

od 2010

Wydawnictwo

Hyperdub, Endless Echo, Latency, The Vinyl Factory, !K7 Records i inne

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys i twórczość edytuj

Początki edytuj

Laurel Anne Chartow urodziła się 3 czerwca 1985 roku w Ann Arbor[1], w artystycznej rodzinie. Jej matka praktykuje ikebanę, japońską sztukę układania kwiatów, a ojciec jest malarzem. Już w młodym wieku nauczyła się od rodziców swobodnego, artystycznego podejścia do twórczości, a sztuka tworzenia określonych nastrojów miała się jej przydać w późniejszym czasie[2]. Dorastała ucząc się gry na pianinie, gitarze i skrzypcach. Zaczęła komponować w wieku 19 lat, czerpiąc z brzmień, które słyszała na imprezach tanecznych w Detroit, z zespołów free jazzowych, z którymi grała oraz z pracy w charakterze DJ-a w stacji radiowej WCBN Uniwersytetu Michigan, a także z zajęć z teorii muzyki klasycznej[1]. W latach 2006–2009 wydała trzy EP-ki, zmieniając za każdym razem instrumentarium, ale zachowując spójny klimat. Podejście takie podyktowane było jej chęcią eksplorowania różnych faktur, aranżacji i możliwości dźwiękowych. Jej wzorem była wówczas, między innymi, Kate Bush, ceniona przez nią jako producentka elektroniczna, wirtuoz zarówno głosu, jak i syntezatora Fairlight oraz autorka tekstów[3].

Kariera muzyczna edytuj

Pierwszym wydawnictwem Halo po przeprowadzce do Nowego Jorku w 2010 roku była EP-ka King Felix[1]. Artystka skomponowała, nagrała i wyprodukowała wszystkie utwory, zaprojektowała również okładkę. EP-ka w ograniczonym do 500 kopii nakładzie ukazała się 30 listopada nakładem wytwórni Hippos In Tanks[4]. Nieco wcześniej, w sierpniu Halo została zaproszona przez Daniela Lopatina do udziału w eksperymentalnym projekcie FRKWYS, realizowanym w ramach serii pod tym samym tytułem dla wytwórni RVNG Intl. Oprócz niej udział w przedsięwzięciu wzięli: James Ferraro, David Borden i Samuel Godin. W efekcie powstało 5 zróżnicowanych, a zarazem dość nieskomplikowanych utworów, połączonych prostą wizją dźwiękową. Album ukazał się na rynku w lipcu 2011 roku[5]. Przedtem, 21 czerwca wytwórnia Hippos In Tanks wydała kolejną EP-kę Halo, Hour Logic[6].

Quarantine (2012) edytuj

W 2012 roku Halo zadebiutowała wydanym przez wytwórnię Hyperdub albumem Quarantine, który spotkał się z uznaniem krytyków, a przez miesięcznik The Wire został uznany za album roku[1]. W wywiadzie dla magazynu Fact artystka stwierdziła, iż jego motywem przewodnim były: „smugi kondensacyjne, urazy, lotne chemikalia, wirusy” oraz że chciała stworzyć „coś bardziej na czasie, niż jej poprzednie płyty”[7].

Chance of Rain (2013) edytuj

W 2013 roku przeniosła się do Berlina, gdzie zrealizowała utrzymaną w klimacie techno EP-kę Behind the Green Door (będącą, w przeciwieństwie do debiutanckiego albumu dziełem w całości instrumentalnym[8]) oraz album studyjny Chance of Rain, na którym połączyła inspirowane jazzem eksperymentalne techno z utworami muzyki konkretnej. Kontynuowała również swoje zamiłowanie do twórczości radiowej prowadząc comiesięczną audycję w Berlin Community Radio oraz gościnnie miksując dla WNYC, BBC Radio i Rinse FM[1].

 
Laurel Halo na Open Source Festival w Düsseldorfie (2015)

W 2015 roku wytwórnia Honest Jon's wydała In Situ, podwójną EP-kę z eksperymentalnymi, dubowymi utworami Halo[1]. W tym samym roku artystka wspólnie z Sharon Van Etten, Patty Griffin, Diane Cluck, Julią Holter, Lucindą Williams, Marissą Nadler, Larkin Grimm, Isobel Campbell, Tarą Jane O'Neil i Josephine Foster wzięła udział w nagraniu niewydanych utworów ikony folku, Karen Dalton. Kompilacja, zatytułowana Remembering Mountains: Unheard Songs By Karen Dalton ukazała się 26 maja nakładem wytwórni Tompkins Square[9]. Również tym samym roku Halo współpracowała z Charlotte Collin, Grégoire Simonem, Julią Holter, Kouhei Matsunagą, Lucrecią Dalt, i Rashadem Beckerem nagrywając EP-kę Terepa, która ukazała się 13 lipca nakładem wytwórni Other People w limitowanym nakładzie 500 kopii[10]. W sierpniu wspólnie z Lisą Gerrard uczestniczyła w światowej premierze utworu „Signal to Noise” Johna Cale’a, która miała miejsce w Melbourne w ramach festiwalu Supersense[11].

Dust (2016) edytuj

W 2016 roku Halo wspólnie z Hatsune Miku wystąpiła na berlińskim HKW i londyńskim Barbican[1]. W następnym roku wydała swój trzeci album studyjny, Dust, będący również trzecim jej albumem zrealizowanym dla Hyperdub. Najbliższym jego odpowiednikiem był doceniony przez krytyków jej album debiutancki, ambientowa płyta popowa z wokalem. Artystka po raz kolejny umieściła swój wokal na pierwszym planie nadając utworom formę nietypowych piosenek. Podkład dźwiękowy tworzyły: akustyczna perkusja, fortepian i syntezatory. Album został zrealizowany we współpracy z nowojorską wokalistką Lafawndah, londyńską eksperymentatorką Klein oraz berlińskim pisarzem i artystą, Michaelem Salu[12]. Tytuły niektórych utworów („Arschkriecher”, „Nicht Ohne Risiko”) wskazują na inspirację artystki Berlinem[2]. Album zyskał powszechne uznanie ze strony 19 recenzentów, w tym maksymalne noty The Guardian i Tiny Mix Tapes[13].

Raw Silk Uncut Wood (2018) edytuj

W 2018 roku Halo napisała muzykę do filmu Possessed w reżyserii projektanta graficznego i dokumentalisty, Roba Schrödera. W realizacji nagrań udział wzięli: wiolonczelista Oliver Coates oraz skrzypaczka Galya Bisengalieva[14]. W tym samym roku nakładem francuskiej wytwórni Latency ukazał się instrumentalny minialbum, Raw Silk Uncut Wood, zrealizowany z udziałem perkusisty Eli Keszlera[1]. 30 listopada tego samego roku ukazała się EP-ka Tru/Opal/The Light Within You, zrealizowana we współpracy z producentem Hodge’em[15].

22 marca 2019 roku Halo wydała nakładem !K7 Records swój miks didżejski, będący 68. z kolei albumem serii DJ-Kicks tejże wytwórni. Złożone z 29 utworów wydawnictwo zawierało kilka własnych kompozycji artystki oraz utwory Rrose, Machinewoman, FIT Siegel, Nicka Leóna i Ikoniki[16]. Album osiągnął 15. miejsce na liście sprzedaży Dance/Electronic Albums (albumów tanecznych/elektronicznych) tygodnika Billboard będąc jej pierwszym albumem na liście Billboardu a zarazem dziewiątym z serii DJ-Kicks, które na tę listę trafiły[17].

10 kwietnia 2020 roku nakładem The Vinyl Factory ukazała się (w formacie digital download) ścieżka dźwiękowa do filmu Possessed[18]. W październiku tego samego roku Halo została zaproszona do udziału w portugalskim festiwalu Semibreve, który w związku z pandemią COVID-19 zorganizowano w formie online. Organizatorzy zlecili artystom występy w murach XVII-wiecznego klasztoru São Martinho de Tibães w Bradze, a ich recitale zostały sfilmowane przez portugalski kanał kulturalny Canal180[19].

Jesienią 2022 roku Halo dostała się na wydział The Herb Alpert School of Music, prowadzący działalność w ramach California Institute of the Arts[20].

Atlas (2023) edytuj

22 września 2023 roku Halo wydała nakładem własnej wytwórni Awe swój piąty album studyjny, Atlas. W jego nagraniu udział wzięło kilku zaproszonych muzyków: wiolonczelistka Lucy Railton, skrzypek James Underwood, saksofonista Bendik Giske oraz wokalista Coby Sey[21]. Album otrzymał średnią ocenę 80/100 z komentarzem „ogólnie pozytywne recenzje” na podstawie 10 recenzji krytyków zebranych w serwisie Metacritic[22].

Dyskografia edytuj

Na podstawie strony artystki na Discogs[23]:

Albumy studyjne edytuj

Ścieżki dźwiękowe edytuj

  • Possessed (Soundtrack To The Film By Metahaven & Rob Schröder) (2020)

Albumy nagrane z innymi artystami edytuj

  • FRKWYS 7 (2011) z: Bordenem, Ferraro, Godinem i Lopatinem

EP-ki edytuj

  • Ambrosia EP ‎(2009)
  • King Felix (2010)
  • Hour Logic (2011)
  • Sunlight On The Faded (2012)
  • Behind the Green Door (2013)
  • In Situ (2015)
  • Raw Silk Uncut Wood (2018)
  • Tru / Opal / The Light Within You (2018) z Hodge’em

Miksy didżejskie edytuj

  • Minutes From Mirage (2010)
  • Dummy Mix 53 (2010)
  • Warmer Climes Mixtape - The Twilight (Dysphotic) Zone (2010)
  • Sofgore (2011)
  • Get Us The Hell Out Of Here (2011)
  • Pornoviewer (2011)
  • Podcast 321 (2013)
  • Q2/WQXR (2014)
  • DJ-Kicks: Laurel Halo (2019)

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h Heather Phares: Laurel Halo Biography. AllMusic. [dostęp 2023-09-09]. (ang.).
  2. ↑ a b laut.de: Laurel Halo. laut.de. [dostęp 2023-09-10]. (niem.).
  3. ↑ Tam Gunn: Laurel Halo: deep cover. Fact. [dostęp 2023-09-09]. (ang.).
  4. ↑ Laurel Halo – King Felix. Discogs. [dostęp 2023-09-10]. (ang.).
  5. ↑ Marc Masters: FRKWYS Vol. 7: Borden, Ferraro, Godin, Halo & Lopatin. Pitchfork. [dostęp 2023-09-10]. (ang.).
  6. ↑ Laurel Halo – Hour Logic. Discogs. [dostęp 2023-09-10]. (ang.).
  7. ↑ Trilby Foxx: Laurel Halo on working with Hyperdub and the pursuit of sensual ugliness. Fact. [dostęp 2023-09-10]. (ang.).
  8. ↑ Nick Neyland: Behind the Green Door EP: Laurel Halo. Pitchfork. [dostęp 2023-09-10]. (ang.).
  9. ↑ Evan Minsker: Sharon Van Etten, Julia Holter, Marissa Nadler, Laurel Halo on Comp of Unreleased Karen Dalton Songs. Pitchfork. [dostęp 2023-09-09]. (ang.).
  10. ↑ Terepa – Terepa. Discogs. [dostęp 2023-09-09]. (ang.).
  11. ↑ Michael Dwyer: John Cale's magic tapestry picks up the thread with Melbourne premiere. The Sydney Morning Herald. [dostęp 2023-09-10]. (ang.).
  12. ↑ Aimee Cliff: Laurel Halo Is Having More Fun. The Fader. [dostęp 2023-09-09]. (ang.).
  13. ↑ Metacritic: Dust by Laurel Halo. Metacritic. [dostęp 2023-09-09]. (ang.).
  14. ↑ Chal Ravens: Laurel Halo – Possessed. Resident Advisor. [dostęp 2023-09-10]. (ang.).
  15. ↑ Laurel Halo & Hodge: Tru / Opal / The Light Within You. Bandcamp. [dostęp 2023-09-09]. (ang.).
  16. ↑ !K7 Records: DJ-Kicks: Laurel Halo. k7-records.k7store.com. [dostęp 2023-09-09]. (ang.).
  17. ↑ Gordon Murray: Billboard Dance Chart Upstarts: M-22, PLS&TY & Laurel Halo. Billboard.com. [dostęp 2023-09-09]. (ang.).
  18. ↑ Laurel Halo – Possessed (Soundtrack To The Film By Metahaven & Rob Schröder). Discogs. [dostęp 2023-09-10]. (ang.).
  19. ↑ Semibreve Festival 2020: Laurel Halo. Fact. [dostęp 2023-09-10]. (ang.).
  20. ↑ Cathy Applefeld Olson, Thom Duffy: Billboard’s 2023 Top Music Business Schools. Billboard.com. [dostęp 2023-10-20]. (ang.).
  21. ↑ Andy Kellman: Atlas – Laurel Halo. AllMusic. [dostęp 2023-10-20]. (ang.).
  22. ↑ Metacritic: Atlas by Laurel Halo. Metacritic. [dostęp 2023-10-20]. (ang.).
  23. ↑ Laurel Halo. Discogs. [dostęp 2023-09-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Laurel_Halo&oldid=72993652”