Leanid Hłuchouski
Leanid Wiktarawicz Hłuchouski (biał. Леанід Віктаравіч Глухоўскі, ros. Леонид Викторович Глуховский, Leonid Wiktorowicz Głuchowski; ur. 6 listopada 1961 w Czardżou) – białoruski oficer milicji, prawnik, sędzia i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Republiki Białorusi I kadencji; od 1999 roku był zastępcą ministra spraw wewnętrznych – przewodniczącym Komitetu Śledczego Republiki Białorusi.
| Pełne imię i nazwisko |
Leanid Wiktarawicz Hłuchouski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 listopada 1961 |
| Zastępca ministra spraw wewnętrznych – przewodniczący Komitetu Śledczego Republiki Białorusi | |
| Okres |
od 1999 |
| Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji | |
| Okres |
od 27 listopada 1996 |
| Poprzednik |
stanowisko utworzone |
| Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
| Okres |
od 9 stycznia 1996 |
| Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
| Następca |
wybory nie odbyły się |
 podpułkownik milicji
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
Życiorys edytuj
Młodość i praca edytuj
Urodził się 6 listopada 1961 roku w mieście Czardżou, w Turkmeńskiej SRR, ZSRR. W 1986 roku ukończył Mińską Wyższą Szkołę Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR, uzyskując wykształcenie prawnika, prawoznawcy. Posiada stopień podpułkownika milicji. W latach 1986–1990 pracował jako sędzia śledczy w Wydziale Spraw Wewnętrznych Homelskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1990–1993 był zastępcą kierownika Wydziału Spraw Wewnętrznych Rejonu Sowieckiego miasta Homla. W latach 1994–1996 pełnił funkcję zastępcy kierownika Wydziału Śledczego Spraw Wewnętrznych Homelskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1997–1999 pracował jako zastępca szefa Komitetu Śledczego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Republiki Białorusi[1].
Działalność parlamentarna edytuj
W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z homelskiego-poleskiego okręgu wyborczego nr 81. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborcząBŁĄD, a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[2]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Regulaminu, Mandatów i Etyki Deputackiej[3]. Był bezpartyjny[4]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[5]. Od 18 grudnia[6] pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Ustawodawstwa[1]. Od 1999 roku był zastępcą ministra spraw wewnętrznych – przewodniczącym Komitetu Śledczego Republiki Białorusi. Kierował międzyresortową komisją ds. zwrotu kredytów bankowych[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[7].
Życie prywatne edytuj
Leanid Hłuchouski jest żonaty[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Kto… ↓, s. 93
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №39-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-16)]. (ros.).
- ↑ Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, зарэгістраваных 19 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (biał.).
- ↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
- ↑ А. Малофеев: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 18 декабря 1996 г. №17-П/I. pravo.levonevsky.org, 1996-12-18. [dostęp 2020-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-25)]. (ros.).
- ↑ М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-03)]. (biał.).
Bibliografia edytuj
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.