Lech Bończa-Bystrzycki

polski historyk

Lech Józef Bończa-Bystrzycki (ur. 9 lutego 1938 w Nowem koło Świecia) – polski ksiądz katolicki, profesor, doktor habilitowany, kapłan diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Profesor zwyczajny Politechniki Koszalińskiej.

Lech Bończa-Bystrzycki
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1938
Nowe

Proboszcz parafii w Łęknie
Okres sprawowania

1980-1988

Profesor zwyczajny Politechniki Koszalińskiej
Okres sprawowania

od 2008

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Diecezja koszalińsko-kołobrzeska

Prezbiterat

14 maja 1961

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Złoty za Długoletnią Służbę Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys edytuj

Praca duszpasterska edytuj

Po ukończeniu Seminarium Duchownego Administracji Apostolskiej ze stolicą w Gorzowie Wielkopolskim, 14 maja 1961, przyjął święcenia kapłańskie w kościele mariackim w Słupsku z rąk bpa Jerzego Stroby. Pracował duszpastersko w charakterze wikariusza w Chojnie (1961-1963), w Pełczycach (1963-1965), w Zielonej Górze (1965-1966) w parafii św. Jadwigi, w Szczecinie (1966-1967) w parafii Podwyższenia Krzyża św., w Myśliborzu (1967-1970), w Lęborku (1970-1972) w parafii NMP Królowej Polski, w Słupsku (1972) w parafii Mariackiej oraz jako proboszcz w Dobieszewie (1972-1976), w Wielkim Buczku (1976-1979) i w Łeknie (1980-1988). Odznaczony przez biskupa Ignacego Jeża expositorium canonicale. Bp Edward Dajczak skierował go 1 maja 2009 na emeryturę.

Praca naukowa edytuj

Specjalizuje się z zakresu historii sztuki, zdobył z tej dziedziny w 1971 tytuł magistra na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i jednocześnie studiował tam historię, którą ukończył w 1971 również tytułem magistra. Na tej uczelni w 1976 obronił dysertację doktorską z dziedziny historii. W roku 1979/1980 przebywał w RFN w charakterze stypendysty naukowego w Instytucie für Europäische Geschichte, Abteilung Religionsgeschichte w Moguncji. W 1986 przeprowadził przewód habilitacyjny w Instytucie Historii UAM. W latach 1974-1979 pracował w charakterze wykładowcy w Wyższym Seminarium Duchownym w Gościkowie-Paradyżu (diecezja gorzowska) oraz w latach 1980-1991 w Wyższym Seminarium Duchownym w Koszalinie (diecezja koszalińsko-kołobrzeska). W latach 1988-1999 prowadził wykłady w Wyższym Instytucie Wiedzy Religijnej i Diecezjalnym Kolegium Teologicznym w Koszalinie. W dniu 30 lipca 1996 prezydent RP Aleksander Kwaśniewski nadał mu tytuł profesora nauk humanistycznych. W latach 1999-2004 prowadził działalność naukowo-dydaktyczną na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu A. Mickiewicza w Poznaniu (sekcja w Koszalinie). W latach 1997-2004 zatrudniony był jako profesor nadzwyczajny i 1 marca 1998 na stanowisku profesora zwyczajnego na pierwszym etacie na Politechnice Koszalińskiej (Wydział Ekonomii i Zarządzania, Katedra Nauk Humanistycznych i Stosunków Międzynarodowych, kierownik Zakładu Historii Gospodarczej, specjalizacja Historii Administracji oraz Europeistyka) oraz w latach 2004-2008 na Uniwersytecie Szczecińskim (Wydział Teologiczny, Katedra Historii Kościoła). Od 2008 pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego na Politechnice Koszalińskiej (Instytut Polityki społecznej i Stosunków Międzynarodowych w Zakładzie Filozofii i Psychologii Polityki).

Dorobek naukowy edytuj

Posiada bardzo bogaty dorobek naukowy. Potwierdzają to jego publikacje, dotyczące historii Kościoła, historii gospodarczej, historii administracji i historii sztuki. Wydał drukiem w formie książek blisko trzydzieści monografii naukowych oraz ponad 100 artykułów naukowych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Poza działalnością naukową i dydaktyczną Ksiądz Profesor zajmował się także pracą społeczną i organizacyjną. Piastował stanowisko kierownika Zakładu Historii Gospodarczej na Politechnice Koszalińskiej, pełnił także na tej uczelni funkcję kierownika Rady Bibliotecznej. Uczestniczy aktywnie w licznych konferencjach krajowych i zagranicznych, wygłaszając wiele referatów. Za dotychczasowe osiągnięcia naukowe w dniu 15 czerwca 2002 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, w 2003 uzyskał nagrodę II stopnia na Politechnice Koszalińskiej za wybitne osiągnięcia naukowe i społeczne. 23 czerwca 2008 za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej i 22 września 2009 odznaczony został przez prezydenta RP Medalem Złotym za Długoletnią Służbę.

Linki zewnętrzne edytuj