Lee Andrew Feinstein (ur. 1959) – amerykański urzędnik i dyplomata, wieloletni doradca amerykańskich polityków i urzędnik wysokiego szczebla w administracji publicznej Stanów Zjednoczonych, doktor prawa międzynarodowego, w latach 2009–2012 ambasador USA w Polsce.

Lee A. Feinstein
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1959
Long Island (Nowy Jork)

Ambasador Stanów Zjednoczonych w Polsce
Okres

od 29 września 2009[1]
do 24 października 2012

Poprzednik

Victor Ashe

Następca

Stephen Mull

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP Kombatancki Krzyż Pamiątkowy „Zwycięzcom” (Polska, ZKRPiBWP) Odznaka Okolicznościowa „65 rocznicy Bitwy pod Lenino” (Polska, SPGenZBiJŻ)

Życie osobiste edytuj

Lee Feinstein urodził się w 1959 roku na Long Island w USA. Matka jego ojca pochodziła z miejscowości na Kresach Wschodnich, leżącej dziś w granicach Ukrainy[2]. Jest żonaty z Margaret Elaine Monaghan, z pochodzenia Szkotką, z zawodu dziennikarką. Ma córkę Karę i syna Jake’a[3]. Pochodzi z rodziny żydowskiej[4][5].

Kariera edytuj

Feinstein ukończył prawo na Georgetown University, posiada naukowy stopień doktora prawa (JD), oraz tytuł magistra w zakresie nauk politycznych nadany przez Uniwersytet Miejski w Nowym Jorku (CUNY). W 1980 studiował w Moskiewskim Instytucie Puszkina, gdzie zdobył certyfikat z języka rosyjskiego. Porozumiewa się także w języku francuskim[3].

Od 1989 był zastępcą dyrektora badań w pozarządowej organizacji zajmującej się kontrolą zbrojeń USA – Arms Control Association. W 1994, przed przystąpieniem do administracji prezydenckiej Billa Clintona zajmował się opracowywaniem strategii prowadzenia działań pokojowych w Biurze Sekretarza Obrony, by od 1995 objąć funkcję naczelnego dyrektora ds. strategii i planowania polityki w ramach zespołu Sekretarz Stanu Madeleine Albright w Departamencie Obrony Stanów Zjednoczonych, funkcję tę pełnił do 2001.[3]

Podczas prawyborów Partii Demokratycznej w 2008 zajmował stanowisko dyrektora ds. bezpieczeństwa narodowego w ekipie Hillary Clinton, po wycofaniu się jej z wyborów pełnił funkcję niezależnego doradcy Baracka Obamy ds. polityki zagranicznej. Po wyborach przejściowo współpracował z ekipą Obamy, by po objęciu przez Clinton funkcji Sekretarza Stanu zostać jej doradcą[3].

Ambasador w Polsce edytuj

 
Lee A. Feinstein i gen. William Enyart na pogrzebie Lecha Kaczyńskiego
 
Lee A. Feinstein w czasie uroczystości 10. rocznicy zamachów na WTC

17 lipca 2009 prezydent Obama ogłosił zamiar mianowania Lee Feinsteina na ambasadora Stanów Zjednoczonych w Polsce, 20 lipca Feinstein odebrał swoją nominację. Jego kandydatura została jednogłośnie zatwierdzona 22 września przez Senat Stanów Zjednoczonych. 28 września został zaprzysiężony na ambasadora w Polsce, zastępując na tym stanowisku Victora Ashe’a[6].

20 października 2009 w Pałacu Prezydenckim w Warszawie odbyła się ceremonia złożenia listów uwierzytelniających Prezydentowi RP[7].

W kręgach waszyngtońskich nominacja Feinsteina była odebrana z zaskoczeniem, ze względu na postrzeganie go jako „człowieka Hilary Clinton”. Wcześniej spekulowano, że ambasadorem w Polsce może zostać Mark Brzezinski, syn Zbigniewa Brzezińskiego[8]. Również niektóre środowiska polonijne odebrały tę nominację z rozczarowaniem[9]. Feinstein zakończył kadencję w 2012. Miał zostać wycofany przed terminem na wyraźną prośbę strony polskiej ze względu na zbytnie wpływanie na sytuację wewnętrzną w Polsce[10].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. gazeta.pl: Victor Ashe – amerykański ambasador w Polsce złożył rezygnację. [dostęp 2009-08-21].
  2. Wystąpienie Lee Feinsteina przed Senacką Komisją Spraw Zagranicznych. polska-usa.pl. [dostęp 2009-10-21]. (pol.).
  3. a b c d Lee Feinstein – sylwetka. polska-usa.pl. [dostęp 2009-10-21]. (pol.).
  4. Jews in the Obama Administration. Jevish Virtual Library. [dostęp 2009-10-21]. (ang.).
  5. President Obama. The Jewish Chronicle. [dostęp 2009-10-21]. (ang.).
  6. polska-usa.pl: Lee Feinstein, nowy ambasador USA już w Polsce. [dostęp 2009-10-21].
  7. Ambasadorowie Japonii i Stanów Zjednoczonych złożyli prezydentowi listy uwierzytelniające. prezydent.pl, 20 października 2009. [dostęp 2012-11-15].
  8. Bliski współpracownik Clintonów w Warszawie. polskatimes.pl. [dostęp 2009-10-21]. (pol.).
  9. Feinstein a nie Brzeziński – O Polonii i Ameryce. polishdailynews.com. [dostęp 2009-10-25].
  10. Witold Jurasz, Szpiedzy niemile widziani [ANALIZA] [online], Onet Wiadomości, 27 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-28] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-28].
  11. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 sierpnia 2012 r. o nadaniu orderów i odznaczeń – pkt 17 (M.P. z 2012 r. poz. 1001).
  12. Order dla Ambasadora USA Lee Feinsteina. prezydent.pl, 16 października 2012. [dostęp 2012-10-16].
  13. a b Ambasador USA Lee A. Feinstein otrzyma odznaczenia przyznane przez organizację kombatancką. poland.usembassy.gov, 6 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-07].
  14. a b Ambasador USA odznaczony przez Związek Kombatantów RP. google.com – PAP, 7 grudnia 2011. [dostęp 2014-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 maja 2014)].
  15. a b Ambasador USA w Warszawie gościem Związku. kombatantpolski.pl, styczeń 2012. [dostęp 2014-01-21].

Linki zewnętrzne edytuj