Lekartów
Lekartów (niem. Lekartow[4]) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w gminie Pietrowice Wielkie, na lewym, północnym brzegu Psiny.
| wieś | |
 Widok na wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
199[2] |
| Strefa numeracyjna |
32 |
| Kod pocztowy |
47-480[3] |
| Tablice rejestracyjne |
SRC |
| SIMC |
0218934 |
Położenie na mapie gminy Pietrowice Wielkie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu raciborskiego  | |
 50°04′08″N 18°08′18″E/50,068889 18,138333[1]
| |
Historia edytuj
Miejscowość została po raz pierwszy wzmiankowana w 1445, a jej dzierżawcza nazwa pochodzi od imienia Lekart[5].
Historycznie Lekartów był osadą graniczną diecezji wrocławskiej, położone na południowym, prawym brzegu od Psiny Samborowice leżały już w diecezji ołomunieckiej. Tradycyjnie posługiwano się tu jeszcze śląskim dialektem jednak z silnymi wpływami gwar laskich[6].
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lekartów, po jej zniesieniu w gromadzie Pietrowice Wielkie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 66994
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 653 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Ratibor [online], treemagic.org [dostęp 2020-09-24].
- ↑ Sołectwo Lekartów
- ↑ Mariusz Kowalski. Morawianie (Morawcy) w Polsce. „Studia z Geografii Politycznej i Historycznej”. 5, s. 126, 2016.
Linki zewnętrzne edytuj
- Lekartów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 128.