Lekcjonarz 17
Lekcjonarz 17 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany przy pomocy siglum ℓ 17 – rękopis Nowego Testamentu pisany uncjałą na pergaminie w języku greckim z IX wieku. Służył do czytań liturgicznych[1].
| Data powstania |
IX wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
ℓ 17 |
| Zawartość |
Ewangelistarion |
| Język | |
| Rozmiary |
26 × 18,6 cm |
| Miejsce przechowywania |
Opis rękopisu edytuj
Kodeks zawiera wybór lekcji z Ewangelii do czytań liturgicznych, na 192 pergaminowych kartach (26 cm na 18,6 cm). Znaczna część kart kodeksu zaginęła[1]. Lekcje pochodzą z Ewangelii Jana, Mateusza i Łukasza[2][3].
Tekst rękopisu pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 23 linijek w kolumnie[1], 8-12 liter w linijce[3].
Historia edytuj
Paleograficznie datowany jest na wiek IX[1]. Rękopis badał Scholz[3], Paulin Martin[4]. Konstantin von Tischendorf pomylił go z ℓ 13[2].
Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 279) w Paryżu[1].
Rękopis jest rzadko cytowany w naukowych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda (UBS3)[5].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, Nowy Jork 1994, s. 219.
- ↑ a b F.H.A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 329.
- ↑ a b c C.R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C. Hinrichs, 1900, s. 388.
- ↑ Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs relatifs au N. T., conservés dans les bibliothèques des Paris (Paryż 1883), s. 143.
- ↑ The Greek New Testament, ed. K. Aland, A. Black, C.M. Martini, B.M. Metzger, and A. Wikgren, in cooperation with INTF, United Bible Societies, 3rd edition, (Stuttgart 1983), s. XXIX.