Lemat Goursata

twierdzenie teorii grup

Lemat Goursatatwierdzenie teorii grup charakteryzujące podgrupy iloczynu prostego dwóch grup.

Pierwszy raz pojawiło się ono w pracy Édouarda Goursata pt. Sur les substitutions orthogonales et les divisions régulières de l’espace („O podstawieniach ortogonalnych i podziałach regularnych przestrzeni”) z 1889 roku[1]. W osobnej sekcji pokazane zostanie, w jaki sposób można udowodnić za jego pomocą lemat Zassenhausa.

Wprowadzenie edytuj

W teorii grup dostępne są trzy standardowe sposoby konstruowania nowych grup z istniejących:

  • wzięcie podgrupy   danej grupy  
  • wzięcie ilorazu   (gdzie   jest podgrupą normalną) oraz
  • wzięcie iloczynu prostego   dwóch grup   oraz  

Dla każdej z tych konstrukcji można zapytać: jak wyglądają podgrupy uzyskanej grupy? W dwóch pierwszych przypadkach odpowiedź jest prosta: podgrupa   w   jest po prostu podgrupą   w   zawartą w   (podgrupą podgrupy jest podgrupą), a z wniosku z twierdzenia o odpowiedniości wynika, że podgrupy   mają postać   gdzie   jest podgrupą w   dla której   (co więcej,   wtedy i tylko wtedy, gdy  ). Odpowiedź na trzecie pytanie jest nieco bardziej złożona i jest treścią niniejszego artykułu: mając dane grupy   oraz   znaleźć wszystkie podgrupy (normalne) w  

Iloczyn prosty   danych grup   i   to grupa, której nośnikiem są pary uporządkowane   z mnożeniem określonym po współrzędnych:   elementem neutralnym jest   a element odwrotny to   Jeśli   jest podgrupą w   to   jest podgrupą w  [a] nazywaną dalej podiloczynem; więcej   jest normalna w   wtedy i tylko wtedy, gdy każda  [b].

Jako wprowadzenie przedstawione zostanie rozwiązanie następującego problemu:

które pary grup   i   mają tę właściwość, że każda podgrupa (normalna) w   jest podiloczynem w  ?

Odpowiedź daje następujące

Stwierdzenie
Niech   oraz   będą nietrywialnymi grupami. Każda podgrupa w   jest jej podiloczynem wtedy i tylko wtedy, gdy   mają skończone, względnie pierwsze rzędy[c].

wykorzystujące poniższy

Lemat
Niech   oraz   będą nietrywialnymi grupami. Wówczas   jest cykliczna wtedy i tylko wtedy, gdy   i   są skończonymi grupami cyklicznymi o względnie pierwszych rzędach[d].

Twierdzenie edytuj

Niech   będą grupami.

  1. Niech   będzie podgrupą w   Niech     oraz    
    Wówczas   są podgrupami w   dla których   a odwzorowanie   dane wzorem   gdzie   jest izomorfizmem.
    Co więcej: jeśli   to   oraz   centrum  
  2. Niech   będą podgrupami w   i niech   będzie izomorfizmem.
    Wówczas   jest podgrupą  
    Zakładając ponadto   oraz   otrzymuje się  
  3. Konstrukcje podane w 1. i 2. są wzajemnie odwrotne.

Wnioski edytuj

W literaturze[2] spotyka się również następujące sformułowanie lematu Goursata:

Niech   będzie podgrupą w   z kanonicznymi rzutami   o jądrach   dzięki którym można utożsamić   z podgrupą normalną w   Wówczas obraz   w   jest wykresem izomorfizmu  

Lemat Zassenhausa edytuj

Zobacz też: lemat Zassenhausa.
 
Diagram Hassego do lematu Zassenhausa (niestandardowo większe podgrupy znajdują się na dole diagramu, a mniejsze – na górze) obrazujący dodatkowo alternatywne określenie „motyli”.

Niech   będzie grupą, a   oraz   będą jej podgrupami. Wówczas     a grupy ilorazowe   oraz   są izomorficzne.

Dowód

Zbiór   jest podgrupą w  [e]. Zgodnie z notacją z lematu Goursata jest   oraz   (co pokazuje, że są one grupami w  ), ponadto   i podobnie   Zatem skoro   to   jest podgrupą normalną w     jest podgrupą normalną w   i stąd   oraz   są izomorficzne, co kończy dowód.

Uwagi edytuj

  1. Kryterium bycia podgrupą: zbiór   jest niepusty, ponieważ   należy do   niech   i   skąd   wówczas   jako że   oraz  
  2. Nie każda podgrupa (normalna) iloczynu prostego dwóch grup jest podiloczynem: standardowym kontrprzykładem jest grupa czwórkowa Kleina   z podgrupą normalną   gdzie   oznacza grupę liczb całkowitych modulo 2 z działaniem dodawania (ogólnie: dowolna podgrupa przekątniowa   w  -krotnym iloczynie prostym  ).
  3. Konieczność. Niech   Wówczas   jest podiloczynem   zatem   Na mocy (poniższego) lematu   mają skończone, względnie pierwsze rzędy.
    Dostateczność. Niech   będzie podgrupą   i niech   Ponieważ rzędy   są względnie pierwsze, to dowód (poniższego) lematu daje   skąd   zatem   gdzie   oraz  
  4. Konieczność. Niech   będzie cykliczna, tj.   Niech   tak, by   dla pewnej liczby całkowitej   W ten sposób   oraz   oznacza to, że   a   ma skończony rząd i podobnie   ma skończony rząd, a   Niech   oznacza rząd elementu   Wówczas   Jednakże jeśli   to   dlatego   tzn.  
    Dostateczność. Niech   gdzie   przy czym   Zachodzi   Ale   pociąga   dlatego   Skoro   to   Zatem   ma rząd   a więc  
  5. Niech   gdzie     i   Teraz   daje   oraz   dla pewnych   i podobnie   daje   oraz   dla pewnych   Zatem   oraz  

Przypisy edytuj

  1. Édouard Goursat. Sur les substitutions orthogonales et les divisions régulières de l’espace. „Annales scientifiques de l’École Normale Supérieure”. 6, s. 9–102, 1889. Elsevier. ISSN 0012-9593. (fr.). 
  2. Serge Lang, Algebra, wyd. 3, t. 211, Nowy Jork: Springer-Verlag, 2002 (Graduate Texts in Mathematics), DOI10.1007/978-1-4613-0041-0, ISBN 978-0-387-95385-4, ISSN 0072-5285.