Leopold Matuszyński

polski śpiewak operowy

Leopold Matuszyński, ur. 7 maja 1820 w Warszawie, zm. 10 marca 1893 tamże – polski śpiewak, reżyser operowy i tłumacz librett, pedagog

Leopold Matuszyński
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1820
Warszawa

Data i miejsce śmierci

10 marca 1893
Warszawa

Zawód, zajęcie

śpiewak, reżyser operowy, tłumacz

Przed rozpoczęciem kariery muzycznej pracował w winiarni. Debiutował 15 kwietnia 1841 rolą Elwina w Lunatyczce Vincenza Belliniego. Do końca życia był członkiem zespołu Warszawskich Teatrów Rządowych. Reżyserował przedstawienia operowe od 1852. Od 1 lutego 1854 do 1891 był stałym reżyserem operowym WTR. Od 1859 uczył śpiewu w szkole przy tej instytucji; był także wykładowcą gry scenicznej i deklamacji przy Instytucie Muzycznym w Warszawie.

Występował m.in. w rolach Stacha w Krakowiakach i Góralach Wojciecha Bogusławskiego, Almavivy w Cyruliku sewilskim Gioacchina Rossiniego, Edgara w Łucji z Lammermooru i Ernesta w Don Pasquale Gaetana Donizettiego, Sewera w Normie Vincenza Belliniego, Ottokara w Wolnym strzelcu Carla Marii Webera, Raula w Hugenotach Giacoma Meyerbeera, Masaniella w Niemej z Portici Daniela Aubera. Operócz partii tenorowych śpiewał też czasem barytonem, np. jako Karol w Ernanim i Makbet[1].

Reżyserował warszawskie premiery Halki i Strasznego dworu Stanisława Moniuszki[2], Aidy i Trubadura Giuseppe Verdiego, Fausta Charles’a Gounoda i Pięknej Heleny Jacques’a Offenbacha[3]. Przetłumaczył na polski libretto m.in. Orfeusza w piekle Offenbacha i Sinobrodego Henriego Meilhaca i Ludovica Halevy’ego.

Jego grób znajduje się na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie przy ul. Młynarskiej (aleja 26, grób 8)[4].

Przypisy edytuj

  1. Leopold Matuszyński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2024-04-02].
  2. Balety. moniuszko200.pl. [dostęp 2024-04-02].
  3. Operetka. Fundamenty wielkiej tradycji – Witold Filler. arch.warszawa.pl. [dostęp 2024-04-02].
  4. śp. LEOPOLD MATUSZYŃSKI