Leszek Allerhand
Leszek Leon Allerhand (ur. 1 października 1931 we Lwowie, zm. 3 kwietnia 2018 w Zakopanem[1]) – polski doktor nauk medycznych, wnuk i spadkobierca spuścizny prof. Maurycego Allerhanda, wybitnego przedwojennego prawnika; były ordynator szpitala w Zakopanem, były główny lekarz polskiej kadry olimpijskiej w sportach zimowych.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Krewni i powinowaci |
Życiorys edytuj
Urodził się we Lwowie w zamożnej, zasymilowanej rodzinie żydowskiego pochodzenia. Jego ojciec, Joachim Herman (1897–1970), prowadził kancelarię adwokacką wraz ze swym ojcem Maurycym, profesorem prawa na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Matka, Zinaida z domu Rubinstein (1908–1978), z pochodzenia Rosjanka, przybyła do Polski uciekając przed rewolucją październikową.
Po zajęciu Lwowa przez wojska niemieckie jesienią 1942 wraz z całą rodziną został zmuszony do osiedlenia się w getcie, z którego jednak udało mu się zbiec wraz z rodzicami. Przez resztę wojny ukrywał się z matką na terenie miasta, kilkakrotnie zmieniając kryjówki. Jego ojciec od 1942 pracował na podstawie sfałszowanych dokumentów jako stolarz w Jaworowie.
Joachim, Zinaida i Leszek Allerhandowie byli jedynymi ocalałymi spośród 35 krewnych. Po wyzwoleniu rodzinę przymusowo wysiedlono ze Lwowa do Krakowa. Leszek Allerhand ukończył studia na Akademii Medycznej w Krakowie, był stypendystą Ministerstwa Zdrowia w Studium Szkolenia Kadr Lekarskich. W 1963 zamieszkał na stałe w Zakopanem, gdzie pracował jako lekarz w miejscowym szpitalu i pełnił szereg innych funkcji, w tym m.in. głównego lekarza polskiej kadry olimpijskiej w sportach zimowych.
Leszek Allerhand był współautorem książki pt. Zapiski z tamtego świata[2]. Zawiera ona odnalezione notatki jego dziadka, Maurycego Allerhanda, sporządzane podczas okupacji na odwrocie kopii pism procesowych z kancelarii, przeplatane wspomnieniami wnuka. Jest też twórcą filmu o losach swego dziadka pt. Pasja życia z 2004. Przygotował też filmy poświęcone m.in. ks. Stanisławowi Musiałowi oraz wspomnieniom ze Lwowa (Zapiski z tamtego świata). W 2010 r. wydał album Żydzi Lwowa, z przedmową Adama Redzika[3]. W 2011 r. ukazało się natomiast drugie, poprawione i uzupełnione wydanie Zapisków z tamtego świata[4].
Leszek Allerhand był jednym z fundatorów powstałego w 2009 Instytutu Allerhanda.
Zmarł w wieku 87 lat. Został pochowany 10 kwietnia 2018 r. na Nowym Cmentarzu w Zakopanem (kw. A1-1-1)[5].
Żoną Leszka Allerhanda była Alina Towarnicka-Allerhand, m.in. malująca na szkle techniką zbliżoną do prymitywizmu. Leszek Allerhand wydał w 2013 r. album poświęcony malarstwu żony: Na szkle malowane[6].
Przypisy edytuj
- ↑ W Zakopanem zmarł doktor Leszek Allerhand. wiadomosci.onet.pl, 2018-04-03. [dostęp 2018-04-03]. (pol.).
- ↑ Zapiski z tamtego świata; Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków 2003
- ↑ Leszek Allerhand, Żydzi Lwowa. Opowieść, przedmowa Adam Redzik, Kraków-Warszawa 2010, 2010, ISBN 978-83-931113-0-5, ISBN 978-83-931222-0-2.
- ↑ Maurycy Allerhand, Leszek Allerhand, Zapiski z tamtego świata. Zagłada we Lwowie w dzienniku Profesora i wspomnieniach jego wnuka, posłowie Adam Redzik, Kraków: Instytut Allerhanda, Wydawnictwo Wysoki Zamek 2011, ss. 168; [[Specjalna:Książki/9788393122219|ISBN 978-83-931222-1-9]]; 978-83-931373-8-1, 2011.
- ↑ Od śmierci dr Leszka Allerhanda minęło dwa lata [online], adamredzik.pl [dostęp 2021-01-23].
- ↑ Alina Towarnicka-Allerhand, Na szkle malowane..., red. Leszek Allerhand, Adam Redzik, Warszawa 2013.
Bibliografia edytuj
- Stowarzyszenie Dzieci Holocaustu w Polsce. http://dzieciholocaustu.org.pl/szab3.php?s=myionas_09.php
- Maurycy Allerhand, Leszek Allerhand: Zapiski z tamtego świata; Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków 2003.
- Adam Redzik, Wojciech Rogowski, Dr Leszek Allerhand (1931-2018), „Palestra” 2018, nr 5, s. 139-141.