Leszek Kajzer
Leszek (Lech) Jerzy Kajzer (ur. 11 sierpnia 1944 w Milanówku, zm. 25 września 2016 w Łodzi[2]) – polski profesor archeologii, specjalista w dziedzinie budownictwa i architektury obronnej i rezydencjonalnej na ziemiach polskich w okresie średniowiecza i nowożytności.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk historycznych | |
| Specjalność: archeologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia |
Instytutu Historii Kultury Materialnej PAN |
Życiorys edytuj
Absolwent archeologii na Uniwersytecie Łódzkim (1967). Od tego samego roku pracownik Zakładu Archeologii Polski Środkowej Instytutu Historii Kultury Materialnej PAN. Doktoryzował się w 1973 roku publikując pracę o broni i ubiorze rycerskim w ikonografii. Od 1978 pracował w Katedrze Archeologii UŁ. Habilitację uzyskał w roku 1980, a tytuł profesorski z rąk prezydenta Lecha Wałęsy odebrał w 1991. W latach 1992-2016 pracował w Katedrze Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiegoj[3]. Przez wiele lat był dyrektorem Instytutu Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego (1996–2008)[4]. Kierownik Katedry Archeologii Historycznej na Uniwersytecie Łódzkim. Autor wielu publikacji o polskich zamkach i dworach. Był członkiem licznych komisji, komitetów i towarzystw naukowych, w tym Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS, międzynarodowych korporacji badaczy zamków "Castrum Bene" i "Castella Maris Baltici", komitetu European Symposium for Teacher of Medieval Archaeology, Rady Programowej Narodowego Instytutu Dziedzictwa, Komitetu Nauk Pre- i Protohistorycznych PAN i Rady Ochrony zabytków przy kolejnych ministrach Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Łódzkiego Oddziału Stowarzyszenia Historyków Sztuki[5]. Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Archeologii i Etnologii PAN. Był promotorem 32 licencjatów i 186 magistrów, wypromował 16 doktorów. Był recenzentem w 10 rozprawach habilitacyjnych i 5 wnioskach profesorskich. Był visiting profesor uniwersytetu w Santiago de Compostela w Hiszpanii. Autor ponad 600 prac naukowych[6]. Pochowany został 30 września 2016 na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Ogrodowej w Łodzi
Wybrane publikacje edytuj
- Zamki i społeczeństwo. Przemiany architektury i budownictwa obronnego w Polsce w X-XVIII wieku, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 1993
- Wstęp do archeologii historycznej w Polsce, Łódź 1996
- Zamki i dwory obronne w Polsce centralnej, DiG, Warszawa 2004
- Dwory w Polsce. Od średniowiecza do współczesności, DiG, Warszawa 2010
- Uzbrojenie i ubiór rycerski w średniowiecznej Małopolsce, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1976
jako współautor:
- Leksykon zamków w Polsce, Warszawa, Arkady, 2012, s. 86-88, ISBN 978-83-213-4158-3 (także: Jan Salm, Stanisław Kołodziejski)
- Nie tylko zamki, 2005, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej
- Zamek w Lubawie
- Zamek w Radzikach Dużych na Ziemi Dobrzyńskiej, Rypin 2009
- Początki architektury sakralnej w Polsce Centralnej, część I, Łódź 2009
Przypisy edytuj
- ↑ Prof. zw. dr hab. Leszek Jerzy Kajzer, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2007-01-16].
- ↑ Żegnaj Profesorze… [online], 25 września 2016 [dostęp 2016-09-25] (pol.).
- ↑ Lech Kajzer - Studenci, pracownicy - USOSweb [online], usosweb.uni.lodz.pl [dostęp 2017-10-30] (pol.).
- ↑ Nie żyje archeolog prof. Leszek Kajzer - znawca architektury obronnej [online], naukawpolsce.pap.pl, 26 września 2016 [dostęp 2016-09-27] (pol.).
- ↑ OŁ SHS [online], www.shslodz.pl [dostęp 2017-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-01] (ang.).
- ↑ Sylwetki łódzkich uczonych. Zeszyt 116. Profesor Leszek Kajzer, Łódź 2014
Bibliografia edytuj
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, tom II: H–Ł (redaktor naukowy Janusz Kapuścik), Warszawa 1999, s. 242 (z fotografią)
- Prof. dr hab. Leszek Kajzer. archeologia.uni.lodz.pl. [dostęp 2016-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-30)]. (pol.).