Libellus (łac. książeczka) – wydawany wszystkim obywatelom starożytnego Rzymu dokument stanowiący krótkie potwierdzenie faktu zarejestrowania przyznania obywatelstwa danej osobie w rzymskich archiwach[1]. Po 4 roku n.e. za sprawą dekretu Oktawiana Augusta wszyscy obywatele mieli obowiązek rejestrować dzieci nie później, niż 30 dni po narodzeniu. Na potwierdzenie tego faktu wręczano im zbliżoną w formie do dyplomu wojskowego kopię wpisu, sporządzoną na drewnianej deszczułce i poświadczoną nazwiskami siedmiu świadków[2]. Dokument ten służył za potwierdzenie obywatelstwa przez resztę życia[2].

Przypisy edytuj

  1. Sherwin-White 1973 ↓, s. 315.
  2. a b Sherwin-White 1973 ↓, s. 315–316.

Bibliografia edytuj