Wikipedia

Liga Mistrzów piłkarzy ręcznych

Liga Mistrzów piłkarzy ręcznych (ang. EHF Champions League) – międzynarodowe, klubowe rozgrywki piłki ręcznej, utworzone z inicjatywy Europejskiej Federacji Piłki Ręcznej (EHF) w 1993 roku. Rozgrywki zastąpiły rozgrywany od 1956 do 1993 roku Puchar Europy Mistrzów Krajowych.

Liga Mistrzów EHF
EHF Liga Mistrzów 2023/2024
Państwo

16 państw

Oficjalny skrót

ehfcl

Dyscyplina

Piłka ręczna

Organizator rozgrywek

EHF
(poprzez EHF Marketing GmbH)

Data założenia

1993

Założyciel

EHF

Poprzednia nazwa

Puchar Europy Mistrzów Krajowych
(1957–1993)

Rozgrywki
Liczba drużyn

16 (faza grupowa)

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Hiszpania Teka Santander

Obecny zwycięzca

Niemcy SC Magdeburg

Najwięcej zwycięstw

Hiszpania FC Barcelona (11)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Format rozgrywek edytuj

System rozgrywek oraz liczba uczestniczących w nich drużyn ulegała na przestrzeni lat zmianom, jednak rozgrywki od początku odbywały się cyklicznie. W latach 1993–2003 w rozgrywkach Ligi Mistrzów uczestniczyły 32 zespoły. Następnie, do roku 2009, do rozgrywek przystępowało łącznie 40 drużyn, z których w fazie grupowej uczestniczyły 32 zespoły. Od sezonu 2009/2010 nastąpiła reorganizacja rozgrywek i w fazie grupowej uczestniczyły 24 drużyny. Od sezonu 2015/2016 do 2018/2019 w rozgrywkach mogło wziąć udział maksymalnie 41 drużyn (29 z rankingu EHF oraz do 12 drużyn, którym przyznawane były dzikie karty), natomiast w fazie grupowej uczestniczyło 28 drużyn.

Od sezonu 2019/2020 nastąpiła kolejna zmiana formatu rozgrywek w związku ze zmianą przydziału miejsc w poszczególnych rozgrywkach dla poszczególnych pozycji rankingu EHF[1][2]. Prawo wystawienia drużyny do gry w Lidze Mistrzów przysługiwało 27 krajom z czołówki rankingu oraz obrońcy tytułu. W przypadku rezygnacji mistrzów krajowych ze startów w Lidze Mistrzów na ich miejsce mogły zostać włączone drużyny, które otrzymały dzikie karty. EHF mogła również powiększać listę drużyn startujących w danej edycji Ligi Mistrzów wprowadzając formułę turniejów kwalifikacyjnych.

Od sezonu 2020/2021 nastąpiła ponowna reorganizacja klubowych rozgrywek piłki ręcznej w Europie. W Lidze Mistrzów rywalizacja rozpoczyna się od fazy grupowej, w której bierze udział 16 drużyn podzielonych na dwie grupy. Prawo gry w rozgrywkach otrzymali zwycięzcy lig z państw plasujących się na 9 czołowych pozycjach rankingu EHF oraz dodatkowo druga drużyna w przypadku lidera rankingu. Pozostałe 6 drużyn jest wskazywana przez EHF (drużyny te otrzymują dziką kartę)[3][4].

Mecze rozgrywane są systemem kołowym. W grupach A i B dwie najlepsze drużyny kwalifikują się do ćwierćfinałów, a drużyny z miejsc od 3. do 6. awansują do fazy play-off[5][6].

Faza pucharowa obejmuje cztery rundy: play-off, ćwierćfinały i turniej Final Four składający się z dwóch półfinałów i finału. W przypadku fazy play-off i ćwierćfinałów zespoły grają mecz u siebie i na wyjeździe. O awansie do kolejnej rundy decyduje sumaryczny wynik dwumeczu. W turnieju Final Four w każdej fazie drużyny grają tylko jeden mecz w mieście wybranym wcześniej przez EHF[5][6].

Edycje edytuj

Edycja Sezon Zwycięstwo 2. miejsce 3. miejsce 4. miejsce
1. 1993/1994   Teka Santander   ABC Braga   SG Handball West Wien   USAM Nîmes Gard
2. 1994/1995   Elgorriaga Bidasoa   Badel 1862 Zagrzeb   THW Kiel   Teka Santander
3. 1995/1996   FC Barcelona   Elgorriaga Bidasoa   Pfadi Winterthur   THW Kiel
4. 1996/1997   FC Barcelona   Badel 1862 Zagrzeb   Celje Pivovarna Laško   THW Kiel
5. 1997/1998   FC Barcelona   Badel 1862 Zagrzeb   TBV Lemgo   Celje Pivovarna Laško
6. 1998/1999   FC Barcelona   Badel 1862 Zagrzeb   Celje Pivovarna Laško   Portland San Antonio
7. 1999/2000   FC Barcelona   THW Kiel   Celje Pivovarna Laško   Badel 1862 Zagrzeb
8. 2000/2001   Portland San Antonio   FC Barcelona   Celje Pivovarna Laško   THW Kiel
9. 2001/2002   SC Magdeburg   MKB Veszprém KC   KIF Kolding   Portland San Antonio
10. 2002/2003   Montpellier Handball   Portland San Antonio   Prule 67 Lublana   MKB Veszprém KC
11. 2003/2004   Celje Pivovarna Laško   SG Flensburg-Handewitt   BM Ciudad Real   SC Magdeburg
12. 2004/2005   FC Barcelona   BM Ciudad Real   Celje Pivovarna Laško   Montpellier Handball
13. 2005/2006   BM Ciudad Real   Portland San Antonio   SG Flensburg-Handewitt   MKB Veszprém KC
14. 2006/2007   THW Kiel   SG Flensburg-Handewitt   Portland San Antonio   BM Valladolid
15. 2007/2008   BM Ciudad Real   THW Kiel   HSV Hamburg   FC Barcelona
16. 2008/2009   BM Ciudad Real   THW Kiel   HSV Hamburg   Rhein-Neckar Löwen
17. 2009/2010   THW Kiel   FC Barcelona   BM Ciudad Real   Czechowskije Miedwiedi
18. 2010/2011   FC Barcelona   Renovalia Ciudad Real   HSV Hamburg   Rhein-Neckar Löwen
19. 2011/2012   THW Kiel   Atlético Madryt   AG Kopenhaga   Füchse Berlin
20. 2012/2013   HSV Hamburg   FC Barcelona   Vive Targi Kielce   THW Kiel
21. 2013/2014   SG Flensburg-Handewitt   THW Kiel   FC Barcelona   MKB Veszprém KC
22. 2014/2015   FC Barcelona   MKB Veszprém KC   Vive Tauron Kielce   THW Kiel
23. 2015/2016   Vive Tauron Kielce   MVM Veszprém KC   Paris SG Handball   THW Kiel
24. 2016/2017   RK Wardar Skopje   Paris SG Handball   MVM Veszprém KC   FC Barcelona
25. 2017/2018   Montpellier Handball   HBC Nantes   Paris SG Handball   RK Wardar Skopje
26. 2018/2019   RK Wardar Skopje   Telekom Veszprém   FC Barcelona   PGE Vive Kielce
27. 2019/2020   THW Kiel   FC Barcelona   Paris SG Handball   Telekom Veszprém
28. 2020/2021   FC Barcelona   Aalborg Håndbold   Paris SG Handball   HBC Nantes
29. 2021/2022   FC Barcelona   Vive Kielce   THW Kiel   Telekom Veszprém
30. 2022/2023   SC Magdeburg   Vive Kielce   FC Barcelona   Paris SG Handball

Osiągnięcia według klubów edytuj

Drużyna[7] Triumfator Finalista Lata wygranych finałów Lata przegranych finałów
  FC Barcelona 11 5 (1991, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2005, 2011, 2015, 2021, 2022) (1990, 2001, 2010, 2013, 2020)
  VfL Gummersbach 5 1 (1967, 1970, 1971, 1974, 1983) (1972)
  THW Kiel 4 4 (2007, 2010, 2012, 2020) (2000, 2008, 2009, 2014)
  SC Magdeburg 4 0 (1978, 1981, 2002, 2023)
  HC Dukla Praga 3 2 (1957, 1963, 1984) (1967, 1968)
  BM Ciudad Real 3 2 (2006, 2008, 2009) (2005, 2011)
  SKA Mińsk 3 0 (1987, 1989, 1990)
  RK Zagrzeb 2 4 (1992, 1993) (1995, 1997, 1998, 1999)
  CSA Steaua Bukareszt 2 2 (1968, 1977) (1971, 1989)
  Frisch Auf! Göppingen 2 1 (1960, 1962) (1959)
  RK Metaloplastika 2 1 (1985, 1986) (1984)
  TV Großwallstadt 2 0 (1979, 1980)
  Montpellier Handball 2 0 (2003, 2018)
  RK Wardar Skopje 2 0 (2017, 2019)
  RK Bjelovar 1 2 (1972) (1962, 1973)
  Czechowskije Miedwiedi[8] 1 2 (1988) (1977, 1983)
  SDC San Antonio 1 2 (2001) (2003, 2006)
  SG Flensburg-Handewitt 1 2 (2014) (2004, 2007)
  Vive Tauron Kielce 1 2 (2016) (2022, 2023)
  Dinamo Bukareszt 1 1 (1965) (1963)
  MAI Moskwa 1 1 (1973) (1974)
  RK Borac Banja Luka 1 1 (1976) (1975)
  Budapest Honvéd 1 1 (1982) (1966)
  Teka Cantabria 1 1 (1994) (1992)
  CD Bidasoa 1 1 (1995) (1996)
  Redbergslids IK 1 0 (1959)
  SC Lipsk 1 0 (1966)
  ASK Frankfurt nad Odrą 1 0 (1975)
  Celje Pivovarna Laško 1 0 (2004)
  HSV Hamburg 1 0 (2013)
  MVM Veszprém KC 0 4 (2002, 2015, 2016, 2019)
  Atlético Madryt 0 2 (1985, 2012)
  Wybrzeże Gdańsk 0 2 (1986, 1987)
  Aarhus Håndbold 0 1 (1960)
  RK Medveščak Zagrzeb 0 1 (1965)
  Dynamo Berlin 0 1 (1970)
  Fredericia KFUM 0 1 (1976)
  Śląsk Wrocław 0 1 (1978)
  Empor Rostock 0 1 (1979)
  Valur Reykjavík 0 1 (1980)
  RD Slovan 0 1 (1981)
  TSV St. Otmar St. Gallen 0 1 (1982)
  TUSEM Essen 0 1 (1988)
  RK Proleter Zrenjanin 0 1 (1991)
  SG Wallau/Massenheim 0 1 (1993)
  ABC Braga 0 1 (1994)
  Paris SG Handball 0 1 (2017)
  HBC Nantes 0 1 (2018)
  Aalborg Håndbold 0 1 (2021)

Osiągnięcia według państw edytuj

Drużyna Triumfator Finalista Liczba finałów
  Hiszpania 17 13 30
  Niemcy 17 10 27
  ZSRR[9] 5 3 8
  Jugosławia[10] 4 7 11
  NRD 4 2 6
  Rumunia 3 3 6
  Czechosłowacja[11] 3 2 5
  Chorwacja 2 4 6
  Francja 2 2 4
  Macedonia Północna 2 0 2
  Węgry 1 5 6
  Polska 1 5 6
  Szwecja 1 1 2
  Słowenia 1 0 1
  Dania 0 3 3
  Islandia 0 1 1
  Szwajcaria 0 1 1
  Portugalia 0 1 1

Przypisy edytuj

  1. ↑ EHF decision: Only one guaranteed place in Champions League for Bundesliga and other federations [online], handball-world.news, 16 marca 2018 [dostęp 2019-05-07].
  2. ↑ Vienna hosts EHF Executive Committee [online], eurohandball.com, 16 marca 2018 [dostęp 2019-05-07].
  3. ↑ Club season 2020/21 decisions released [online], eurohandball.com, 28 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-30].
  4. ↑ 22 clubs vying for a place in the new season. EHF, 21 czerwca 2021. [dostęp 2023-07-09]. (ang.).
  5. ↑ a b EHF Champions League Men 2020/21 Season. Playing system and dates. EHF. [dostęp 2023-07-09].
  6. ↑ a b REGULATIONS MACHINESEEKER EHF CHAMPIONS LEAGUE SEASON 2022/23. EHF. [dostęp 2023-07-09]. (ang.).
  7. ↑ Od sezonu 1956/1957 zespoły występują pod aktualną (ostatnią) nazwą.
  8. ↑ Również jako CSKA Moskwa, którego są pełnoprawnym sukcesorem
  9. ↑ 3 razy wygrywały kluby z dzisiejszej Białorusi, 2 razy wygrywały i 3 razy zdobywały wicemistrzostwo kluby z dzisiejszej Rosji.
  10. ↑ 2 razy wygrywały i 2 razy zdobywały wicemistrzostwo kluby z dzisiejszej Serbii, 1 raz wygrywały i 3 razy zdobywały wicemistrzostwo kluby z dzisiejszej Chorwacji, 1 raz wygrywały i 1 raz zdobywały wicemistrzostwo kluby z dzisiejszej Bośni i Hercegowiny.
  11. ↑ Do rozpadu Czechosłowacji w 1993 r. 3 razy wygrywała i 2 razy zdobywała wicemistrzostwo HC Dukla Praga.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Liga_Mistrzów_piłkarzy_ręcznych&oldid=73143066”